نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه «قانع» از مادّه «قناعت» به کسى مى گویند که اگر چیزى به او بدهند قناعت مى کند، راضى و خشنود مى شود و اعتراض و ایراد و خشمى ندارد. قنع‌

بی‌نیازت کرد و نيازمندت يافت پس بى‌نياز و توانگر ساخت- به مال خديجه، يا به قناعت-. و تو را فقیر و بی‌چیز نیافت و ثروتمند و دارایت کرد؟ و تو را عیال‌وار یافت،

هو المعترض للسؤال» در الميزان فرموده: قانع فقيرى است كه به آنچه داده‏اى قناعت كند خواه سؤال كند يا نه، معتّر آنست كه پيش تو آمده و تو را قصد كرده است و

اقرب از كليات اضافه كرده: اگر در امساك نفس از فضول مال باشد آن را عفت و قناعت گويند. در مجمع و مفردات گويد: در حديث، ماه رمضات را شهر الصبر فرموده است

حصول اطمینان از پیروزی خود و شکست دشمن دست از کشتار بردارد و به اسیرکردن قناعت کند. ای مؤمنان!) شما (تنها به فکر جنبه‌های مادی هستید و) متاع ناپایدار دنیا

315 طيّبه قناعت بروزى خداداد است و در نهج البلاغه نيز بقناعت تفسير شده و در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نقل نموده كه مراد قناعت و رضاى بقسمت

315 طيّبه قناعت بروزى خداداد است و در نهج البلاغه نيز بقناعت تفسير شده و در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نقل نموده كه مراد قناعت و رضاى بقسمت

به خوردن از شجره منهيه. بيشتر اهل ايمان را سبب گناه همين حرص وطمع و عدم قناعت است از حضرت امام حسن مجتبى«عليه السلام» منقول است: «هَلاكُ النَّاسِ فى ثَلثٍ:

در دست مردم چيزى را مگر آنكه تمنا كند كه براى او باشد به حلال يا حرام، و قناعت نكند به آنچه روزى فرمايد او را خدا. و نيز فرمود: دو وصف جمع نشود در مسلم،

315 طيّبه قناعت بروزى خداداد است و در نهج البلاغه نيز بقناعت تفسير شده و در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نقل نموده كه مراد قناعت و رضاى بقسمت

يكديگر نيازمند بوده و زندگى اجتماعى تشكيل دهند و صفات سخاوت و ايثار و صبر و قناعت در آنان شكوفا شود. زيرا در صورت يكسان بودن، اين صفات شكوفا نمى‌شود. امّا

آنها، و در آخرت به ذلت عذاب و شدت عقاب گرفتار باشند. 5- مراد به عزّت، عزّت قناعت و صبر؛ و مراد به ذلت، ذلت حرص و طمع باشد به مصداق فرمايش حضرت پيغمبر صلّى

گوشتهاى آنها، وَ أَطْعِمُوا الْقانِعَ وَ الْمُعْتَرَّ: و بخورانيد درويش قناعت كننده ناخوانده و سؤال كننده را. و در وجوب و استحباب خوردن ذبيحه خلاف است

لِنَبْلُوَهُمْ» تا معلوم شود چه كسى فريفته شده و خود را مى‌فروشد و چه كسى با قناعت و زهد و برخورد كريمانه، آنها را مقدّمه‌ى عمل صالح قرار مى‌دهد. 4- آزمايش،

متوجّه بقرآن و مواعيد آن نشود دنيا در نظرش جلوه ميكند و مقام رضا و تسليم و قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع

و كان عليه ائمه و لو صبر لنال ذلك و جاءه من وجهه‌ «2»: يعنى و ملازم باش قناعت را و رضا به آنچه قسمت فرموده خداى تعالى، و بدرستى كه دزد وقتى دزدى كند حبس

گروه دیگری را لعن و نفرین می‌کرد و از او برائت و بیزاری می‌جست، به این نیز قناعت نکردند به روی همدیگر اسلحه کشیدند و خونهای زیادی را ریختند، و این بود نتیجه

دارد. در مرحله سوم برای این که تصور نشود اسلام تنها به برنامه مجازات گنهکار قناعت می‌کند به یکی از مهمترین راههای پیشگیری از آلودگیهای جنسی پرداخته، مسأله

البعث‌ و خلود ‌در‌ عذاب‌. ] (آیه 6)- سپس اضافه می‌کند: اینها تنها به «اعراض» قناعت نمی‌کنند، بلکه به مرحله «تکذیب» و از آن بدتر «استهزاء» می‌رسند، می‌فرماید:

مرحله بیان کرده است: 1- در آیه 39 سوره روم در باره «ربا» به یک پند اخلاقی قناعت شده. 2- در آیه 161 سوره نساء «ربا» به عنوان یک عادت زشت یهود مورد سرزنش قرار