نتایج جستجو

اين آيات بايد قلوب و باطن انسانها باشد يعنى اين چيز در درون آدمى است در «قلب» آياتى در اين زمينه نقل كرده‏ايم كه در بعضى از آيات به جاى نفوس قلوب ذكر شده

باشد. مراد از قلب در قرآن، روح و مركز ادراكات است. سه نوع قلب را قرآن معرّفى مى‌كند: 1. قلب سليم، 2. قلب منيب، 3. قلب مريض. ويژگى‌هاى قلب سليم‌ الف: قلبى

قتر قتل قدر قدس قدم قرء قرآن قرب قرر قريش قسر قسط قسم قسور قصر قضب قضى قطع قلب قلل قلى قمر قهر قوب قوس قول قوم قوى ل لات لبث لبس لحم لسن لظى لعل لغو لفف

چنانچه در اين سوره مباركه از ابتدا به ذكر اوصاف معبود حقيقى آنا فآنا بنده قلب خود را متوجه محضر قرب پروردگار ساخته تا به مرتبه‌اى كه از غايت توجه موصوف

۲۰۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «جَنان» از مادّه «جَنَّ» به قلب که در درون سینه پوشانده شده، مى گویند. «مجنون» از مادّه «جُنُون» به کسى مى

به معنى ثابت و مستقر كردن است [هود:120] از اخبار پيرامون آن چه را كه با آن قلب تو را مستقرّ مى‏كنيم، بر تو حكايت مى‏نمائيم. وبا نقل آنها دل تو را از اضطراب

قسم غنى لما لم فرى الو فى جنح شهد لوط امر انت عزز طفل هذا ثلث قرآن الذى نوب قلب على نا نجو يمن سمع مثل مرر سبح اذى ا صدق عرض بشر سعى ضلل صلح جعل شىء طلق طوع

است از جانب خدا يا ملك كه مأمور خداست. راغب گويد:الهام القاء چيزى است در قلب و مخصوص است به اينكه از جانب خدا و از ملاء اعلى باشد مثل قول حضرت رسول «صلى

نصر ذلک وکل دون جىء کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير امر کثر نن قلب دعو اجر ثقل غرم وعد عهد ولى رسل

داود نذر هدى هو حيى حدث شرح فلح جناح اوى عهد علم زيغ عبر خير يدى وعد وحد فرى قلب کثر جنح نزل سليمان او ضغث نعم رحم اسرائيل ذلک ها ان عمى لکن قوم بنو بغى بعد

اين لفظ دوبار بيشتر در قرآن نيامده است. اله وله الله ل فى ما کم ظلم حبب صدر قلب لا الذين امن محق کفر شهد ام علم ب

آسمان كه در آن ظلمات هست. اصل آن صيوب است (به سكون يا و كسر واو) واو بيا قلب و درآن ادغام شده است مثل سيّد و جيّد (مجمع) تند بودن آن از لفظ استفاده مى‏شود

الذى کفر اوى هو ردد ن انس نور اول قبل حکم صرط اخر جعل عذب ذکر ظلم اجل ذلک قلب کلل نن متع ولى خرج موسى اتى تبع اخذ رحم اهل عبد لو کيف لعل خير فرعون غفر وقى

مراد شدّت و گدازنده بودن گفته‏اند . هم ف نور لا فى کفر حمى جهل الذين يوم قلب الله على وله اله نزل من الم ه ما اذ سقى هى ها لکن ب صلى نصب وصل عذب عين جعل

ک لن ها الذين ربب قوم کون امن فى کذب حقق علم سوء کثر نفس سوع ذلک الذى الى قلب اذا شرک يا غنى اذ عمل قد ارض بعض بل کتب هو ابد زين اهل رود لقى يوم غير موسى

وحى نشء بين الا بئس غرب أما کظم ويل حصن ملک قوم عند التى نزل انتم قدح جدر قلب موت غلظ سوف ردد سقى يعقوب الى جبر سود ثقل خول هون رجع ولى لمس مع کثر بشر نبذ

بعث قدم حيى بين ودد خلد شىء فى غلظ قد شهد ثلث تبع خرج حرب صوب وفق صوم قصد قلب

جانب مردم. افكار باطله كه منشأ كارهاى باطل وحرام اند گاهى از جانب شياطين به قلب القاء مى‏شود و گاهى از مردمان ناپاك درهر صورت فقط پناه بردن به خدا از شر آنها

آیات شامل این کلمه فئد (۱۶ بار) قلب. [نجم:11]. آنچه چشم ديد قلب تكذيب نكرد قلب را از آن فؤاد گويند كه در آن توقد و دلسوزى هست كه «فأد» به معنى بريان كردن

«ورید» و «شریان» (رگ هایى که خون را از تمام اعضاء به سوى قلب مى برد، و رگ هایى که خون را از قلب به اعضاء مى رساند)، اصطلاحى است مخصوص علم زیست شناسى که