نتایج جستجو

تکرار در قرآن: ۵(بار) لیست کلمات مشتق شده «ثور» (بر وزن غور) به معناى پراکنده ساختن است و این که، عرب به گاو نر «ثور» مى گوید، به خاطر آن است که زمین را

آیات شامل این کلمه «مَغارات» از مادّه «غَوْر» جمع «مَغارَه» به معناى «غار» است. غور (۴ بار) فرو رفتن. «غارَ الْماءُ غَوْراً: دَخَلَ فِى‏الْاَرْضِ وَ سَفَلَ

ف حوط نهر نقذ حقق ليل ل ثمر حثث شمس لا غشى صبح طوع لن قمر غشو عرش نجم شىء غور سخر على قلب سوى امر ها کفف ذبب ثم موه يوم هم

اهل انث عدل بقر نسو معز حيى ربب طوف ربع ضئن ابل الى وحد عرف شهر صدق نن خرج غور حجر سبق نور غشو هو هدى أما حين وصى بين خلق صدر عطف جعل فرد ذنب فوق صبح جنح

هم به من بدهيد. ف صبح من او ها ک صعد کفر موه الذين ل ب کود بصر سمو ان صلح غور هم لما حسب لن ه طوع سمع ذکر على قول رسل

وجه س کان سلک قدر رهق جمع عند ذلک فضل صلح احد نسو رسل ذو عزز قتل صحب رفع غور کيف کهف ربب وحد حرج ذکر لمس ايى ضيق رقم يدى ائى دعو الذين کون لن ان عن صدر

ذخيره نمى‌شد و اگر تمام زمين نفوذپذير بود، زمين به صورت باتلاق در مى‌آمد. «غور» به معناى فرورفتن در عمق است و «مَعِينٍ» به معناى آسان و روان است. آخرين آيه

ذخيره نمى‌شد و اگر تمام زمين نفوذپذير بود، زمين به صورت باتلاق در مى‌آمد. «غور» به معناى فرورفتن در عمق است و «مَعِينٍ» به معناى آسان و روان است. آخرين آيه

مأمور و چه عملى را منهى مى‌باشد و با نهايت تعمق و دقت نظر در امورات، خوض و غور بنمايد و ذات احديّت را حاضر و ناظر كليه اطوار خود دانسته و بعد از ترجيح جانب

خواند و داروى قرآن را بر دل دردمندش نهد و براى (خواندن و بكار بستن و دقت و غور در معانيش) شب زنده دارى كند و روزش را بتشنگى بسر برد، و در هنگام نمازهايش

خارج از نفس و نيز بوسيله دل بستن به نفس سر از حقيقت آن در آورند، و در آن غور كنند، مانند طبقات و مسلك هاى مختلف تصوف ، و تصوف هم از مطالبى نيست كه مسلمين

از اين پديده كه نامش اجتماع است و بدان جهت كه اجتماع است ناشى ميشود، دقت و غور كنند، شكى برايشان نمى ماند كه اصولا پديد آمدن حقيقتى بنام اجتماع و سپس منشعب

در قرآن بيشتر در امورى استعمال شده كه دخول در آن زشت و مذموم است از قبيل غور در باطل و ذكر آيات حق پروردگار و استهزاء نسبت به آن . و مراد از اينكه فرمود:

تفسير ندارد، و بحث تفسير بى نياز از اين است كه در پيرامون اينگونه روايات غور و موشكافى كند. و در كتاب روح المعانى مى گويد: از على بن ابيطالب (كرم الله

برابر ادعاهاى بى اساس آنان . واژه «زور» (بر وزن كور) در اصل از «زور» (بر وزن غور) به معنى قسمت بالاى سينه ، گرفته شده ، سپس به هر چيز كه از حد وسط متمايل شود،

در حل مشكلش مى شنيد» (و الله يسمع تحاوركما). «تحاور» از ماده «حور» (بر وزن غور) به معنى مراجعه در سخن يا در انديشه است و «محاوره » به گفتگوهاى طرفينى اطلاق

ميشناسد، و هم توانائى بر جمع آنها دارد. جمله «صرهن » در اصل از ريشه صور (بر وزن غور) گرفته شده كه به معنى «قطع كردن » و «متمايل نمودن » و «بانگ زدن » است ، كه

كه در قالب اين الفاظ درآمده است . و خلاصه ، اگر از روى انصاف در اين آيات غور كند ترديد نخواهد كرد در اين كه : كلماتى كه ابراهيم با قوم خود داشته و اينك