نتایج جستجو

فقط يكبار در قرآن مجيد يافته است و در «فتح» در باره آن توضيح داده شد. ل ه ب عصب فتح اول انن قوى ما اذ کنز قول من قوم اتى

اول ترک حمل جرم سکن رود لو سوف مع لعل ثم لما رئف حيث ولى لجء سمو کثر نفق عصب نزل ذلک دبر

ميدهي‌ گرگ‌ كجا ميتواند ‌او‌ ‌را‌ بخورد. وَ نَحن‌ُ عُصبَةٌ عصبة ‌از‌ ماده‌ عصب‌ بمعني‌ رگ‌ و پي‌ ‌که‌ اعصاب‌ بدن‌ بيكديگر متصل‌ ‌است‌ و نميگذارد اجزاء بدن‌

عرفيه‌ مثل‌ رشوه‌ ‌در‌ احكام‌، اخذ اجرت‌ ‌بر‌ واجبات‌ شرعيه‌، قمار، سرقت‌، عصب‌، اجرت‌ ‌بر‌ فعل‌ محرمات‌، ثمن‌ خمر، بيع‌ آنچه‌ ماليت‌ ندارد عرفا مثل‌: خنافس‌

دوم گفتند: فرزندى كه متولد مي‌شود مربوط به مرد است يا زن، فرمود: استخوان و عصب و عروق او از مرد است و گوشت و خون و ناخن و موى او از زن است، گفتند: راست گفتى،

براى ما بياور. جلد 3 - صفحه 104 «عقر»، به معناى پى كردن است، يعنى قطع كردن عصب و رگ محكم و مخصوص پشت پاى اسب و شتر كه عامل عمده‌ى حركت آنهاست و با قطع آن،

لَحْمُهَا ذَكِيٌّ فَكَتَبَ لاَ يُنْتَفَعُ مِنَ اَلْمَيْتَةِ بِإِهَابٍ وَ لاَ عَصَبٍ وَ كُلُّ مَا كَانَ لِلسِّخَالِ مِنَ اَلصُّوفِ إِنْ جُزَّ وَ اَلشَّعْرِ وَ

بقدرى باشد كه انسان تمام راههاى چاره را به روى خود بسته ببيند. عصيب از ماده عصب (بر وزن اسب ) به معنى بستن چيزى به يكديگر است ، و از آنجا كه حوادث سخت و ناراحت

است كه در اين زمينه مطرح بود. واژه «عصبه » (بر وزن غصه ) در اصل از ماده «عصب » به معنى رشته هاى مخصوصى است كه عضلات انسان را به هم پيوند داده و مجموعه