نتایج جستجو

[شمس:5-6]. راغب گويد طحو مثل دحو به معنى گسترش دادن و بردن چيزى است. در اقرب آمده: «طَحَا الشَّىْ‏ءَ: بَسَطَهُ وَ مَدَّهُ» طبرسى فرموده طحو و دحو هر دو به يك

«ما» شده است» «وَ السمَاءِ وَ مَا بَنَاهَا وَ الأرْضِ وَ مَا طحَاهَا»: كلمۀ «طحو» - كه مصدر فعل «طحى» است - به معناى گستردن است، و كلمۀ «ما» در جمله «و ما

برتر و بالاتر خالق اين زمين و كسى كه آن را گسترانيده است . «طحاها» از ماده طحو (بر وزن سهو) هم به معنى انبساط و گستردگى آمده است ، و هم به معنى راندن و دور