نتایج جستجو

سوى خداوند، نشانگر آن است که پروردگار، از انسان ها خواهان شکر و سپاس است. ۹ - بیشتر تبه کاران، غافل از مهلت هاى خداوند و روى گردان از هشدارهاى او (و یقولون

عقيده و هم درعمل احتجاج بر وحدانيت خدا از دو جهت : از راه خلق كردن و از راه تدبير غرض از ذكر اينكه خلقت انسان از نطفه اى ناچيز است بيان بى شرمى و وقاحت

اللَّهِ). آنها از یک سو به شما تعلق دارند، و از سوی دیگر از شعائر و نشانه‌های خداوند در این عبادت بزرگ هستند، چرا که قربانی حجّ یکی از مظاهر روشن این عبادت

پيش از اين نيست اين مگر افسانه‌هاى پيشينيان. تفسير - خداوند متعال در اين مقام اجمالا بيان بعضى از نعم بى‌پايان خود را فرموده باين تقريب كه خداوند شما آن

افعال خداوند معلل باغراض شخصيّه نيست اينكه بندگانرا عذاب مى‌فرمايد نه براى آنستكه از عذاب آنها فائده باو ميرسد يا ضررى از او مرتفع ميشود يا عقده از كسى در

ولى باز معناى اصلى خود را از دست نميدهد و مقصود از استفهام گرفتن اقرار از طرف مقابل است پس بايد تنزيه و تقديس نمود خداوند را از آنچه لايق مقام او نيست و

آفرينش خداوند به اندازه است. «إِنَّا كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ» «5» 4. توليدگر معمولًا پس از توليد نظارتى از توليد ندارد، امّا خداوند هرگز از مخلوقاتش

بديشان از پيش روى و از پشت سر و از راست و چپشان در آيم، و [چنان كنم كه‌] بيشترشان را سپاسگزار [نعمت خود] نيابى. سپس از پیش‌رو و از پشت سر و از طرف راست

جمادات دورترند از ساحت ربوبى از انسان گذشته از آنكه پرستش مخصوص بذات احديّت است و بنده در برابر كسى نبايد مانند حق خاضع شود لذا خداوند آنها را مأخوذ با

زن براى خداوند در نعمتهائيكه بآندو عطا فرموده بود با آنكه منزه است خداوند از شركائى كه آنها براى او قائل ميشوند جلد 2 صفحه 502 چنانچه در عيون از حضرت رضا

كه مقصود از اين بيانات، تطبيق و بيان مصداق است، نه بيان شأن نزول آيه. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۹۵ و در كافى، از على بن محمد، از بعضى از يارانش، به

تقواى خدا، و ياد كردن بسيار از مرگ، و زهد در دنيائى اين چنين كه مردم پيش از شما كامى از آن نگرفته، و طرفى از آن نبسته‏اند، و پس از شما نيز براى كسى باقى نخواهد

هايند، و على، از همه شان افضل است. مؤلف: اين معنا را سيوطى هم، در الدرّ المنثور، از طبرانى و ابن مردويه - وى حديث را ضعيف خوانده - از ابن عباس، از رسول خدا