نتایج جستجو

تقوا و پرهیزگار در سایه درختان بهشت و طرف نهرهای جاری متنعّمند. به یقین پرهیزکاران در زیر سایه ها و کنار چشمه سارهایند، پرهيزگاران در سايه‌ها و كنار چشمه سارانند،

اهمیت مسکن ۹ موجودات: خلقت موجودات سایه دار ۱; مطالعه فواید موجودات ۸; موجودات بی سایه ۶ نعمت: اتمام نعمت ۱۰; نعمت سایه ۲; نعمت کوهها ۵; نعمت لباس ۷ نیازها:

نجزی المحسنین). تفسیر آیات ۱ - محسنان، بهره مند از سایه ها، چشمه سارها، میوه هاى دل خواه و انواع خوردنى ها و نوشیدنى هاى گوارا در بهشت (فى ظلل و عیون ... کلوا

against the flames. ترتیل: ترجمه: «ظَلِیلٍ»: سایه‌دار. سایه گستر. مراد سایه‌ای است که آرام‌بخش و خنک باشد و واقعاً سایه به حساب بیاید. وَ ظِلٍ‌ مِنْ‌ يَحْمُومٍ‌

رویانیدیم (تا به برگش سایه‌بان و پوشش کند). و بر او گیاهی از نوعی کدو رویاندیم، و بر فراز سرش بوته كدويى رويانيديم. و بر سر او [برای سایه افکنی‌] گیاهی از قسم

را به معناى خالص و صاف دانسته اند. (لسان العرب) ۴ - آرمیدن متقین در سایه بوستان ها و مى گسارى آنان، در برابر محرومیت جهنمیان از خنکى و نوشیدنى، انعکاسى

و سایه کشیده و گسترده، |و سايه‌اى گسترده و سايه‌اى پايدار. و در سایه بلند درختان. و سایه ای گسترده و پایدار، و سايه‌اى دايم، و سایه گسترده‌ و سايه‌اى

Javascript to function. و در سایه دودهای متراکم و آتشزا! |و سايه‌اى از دود سياه و سايه‌اى از دود تار. و سایه‌ای از دود آتش دوزخ. و سایه ای از دودهای بسیار غلیظ

«ظِلّ» به معناى سایه است و در اینجا براى تأکید به کار رفته است; زیرا «ظِلِّ ظَلِیْل» مجموعاً معناى «سایه سایه دار» مى دهد و آن کنایه از یک سایه کامل و همیشگى

«ظِلّ» به معناى سایه است و در اینجا براى تأکید به کار رفته است; زیرا «ظِلِّ ظَلِیْل» مجموعاً معناى «سایه سایه دار» مى دهد و آن کنایه از یک سایه کامل و همیشگى

داراى نهرهاى جارى و سایه هاى پیوسته (هواى مطبوع و ملایم) (انّ الّذین امنوا و عملوا الصّالحات ... و ندخلهم ظلا ظلیلا) «ظلّ» به معناى سایه و «ظلیلا» تأکید آن

«فىء» به آن اطلاق شده است. «فِىء» به سایه اى گفته مى شود که تنها در مقابل یک مبدأ نورانى به وجود مى آید، همچون سایه درختان در مقابل آفتاب. فى‌ء (۸ بار)

داد. سپس سوی سایه برگشت. پس گفت: «پروردگارم! به‌راستی من برای خیری که سویم فرستادی نیازمندم.» پس سیراب کرد برای ایشان سپس بازگشت بسوی سایه و گفت پروردگارا

امتداد سايه و شدّت آن است و مراد از قبض سايه طلوع فجر و آمدن خورشيد و روز است كه سايه و تاريكى به اسانى قبض شده و زايل مى‏گردد و اگر خدا مى‏خواست سايه ممتّد

گفته مفسران، مقصود از «ظلّ»(سایه)، دود غلیظ برخاسته از آتش دوزخ است که به صورت سایه نمایان مى شود; مانند: «و ظلّ من یحموم; و سایه اى از دودى سخت سیاه». (واقعه،

گفته اند: معناى اصلى این ماده «سایه ماه در شب» است که تاریکى و سفیدى در آن آمیخته شده و از آنجا که گفتگوهاى شبانه گاه در سایه ماهتاب انجام مى شود ـ چنان که

توصيف مى‏كنند مثل: [نساء:57]. به تنهايى به معنى سايه دار است. به نظرم مراد از آن در آيه عيش و رفاه است نه سايه راغب و ديگران گفته‏اند: از عزت و رفاه و اباء

ترجمه Tabber requires Javascript to function. و در سایه درخت «طلح» پربرگ [= درختی خوشرنگ و خوشبو]، |و درختان موز كه ميوه‌اش بر هم چيده است و درختهاى موز

نسبت دادن سجده به سايه اجسام، بيان سقوط سايه ها بر زمين و مجسم نمودن افتادگى سجود است. نه اين كه مقصود تنها و تنها بيان اطاعت تكوينى سايه در جميع احوال و

عالى مى‏شود كه «يَكادُ زَيْتُها يُضى‏ءُ وَلَوْلَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ». شرق ف من ها ربب ب قبل اله شمس ه الى فى ل لا ان وله الله کون ما وجد هم اذا ک قول ارض طلع