نتایج جستجو

روايت‌ كرده‌ ‌که‌ محل‌ شاهد ‌ما اينست‌ ‌که‌ فرمود ‌من‌ زعم‌ ‌ان‌ للّه‌ وجها كالوجوه‌ فقد اشرك‌ و ‌من‌ زعم‌ ‌ان‌ للّه‌ جوارح‌ كجوارح‌ المخلوقين‌ فهو كافر باللّه‌‌-‌

آیات شامل این کلمه حمد (۶۸ بار) وَ اللّه غَنِي مِن مَا أَن الّذِين فَإِن أَ زَعَم الشّيْطَان فَلَمّا لَم مَجِيد حَکِيم إِذ يُقَال لَغَنِي يَعِدُکُم إِنّه کَفَرُوا

فى هم ان من ک کون انن ما نن ى ه لا ضلل شهد فرط سئل کيد خصم علم ف انا فتء زعم کود جحم ها ذکر حسن کظم ذلکم ردى رسل سوى رزق فند يوسف لو اجر هو على اثر الى

ضلل شدد ندو اخذ اخو س ب ندى کون ما کذب شرک ان جعل هم نفس خوف الذين کما ل زعم خلق سلط لا ف ارض

خَبِير خَلَق خَلَقَکُم خَيْرا رَبّي رَحِيم رَسُولِنَا رَسُولِه رُسُلُهُم زَعَم سَيّئَاتِه شَيْء شَکُور شُح صَالِحا صَوّرَکُم صُوَرَکُم عَالِم عَدُوّا عَذَاب

فَقَدْ هَوى» آن غضب چيست؟ امام فرمود «هُوَالْعِقابُ يا عَمْرُو اِنَّهُ مَنْ زَعَمَ اَنَّ اللَّهَ قَدْ زالَ مِنْ شَىْ‏ءٍ اِلى شَىْ‏ءٍ فَقَدْ وَصَفَهُ صِفَةَ

حَمِيد کَفَر مَن أَن يَا قَال الّذِين لا قُل رَبّي عَنْکُم الشّيْطَان عَن زَعَم کَرِيم حَلِيم يَعِدُکُم لِنَفْسِه نَکّرُوا إِذ الْعَالَمِين إِن أَيّهَا يَشْکُر

قسم‌ سوم‌ اينكه‌ تاب‌ ‌هر‌ دو ‌را‌ دارد استقرار و عدم‌ استقرار مثل‌ ظن‌: زعم‌، حسبان‌. گاهي‌ ‌که‌ بمعني‌ تحقق‌ و استقرار ‌باشد‌ بمثقله‌ گفته‌ ميشود و ‌اگر‌

كردند مردمان را از آن، مُعاجِزِينَ‌: در حالى كه تقدير كنندگان عجز ما بودند به زعم خود، يا پيشى گيرندگان بر ما به ظن خود تا عذاب ما از آنها فوت شود، أُولئِكَ

اجماليه به طوايف مغرورين مى‌شود: 1- كسانى كه منكر حشر و نشرند. 2- اشخاصى كه به زعم خود وعيد انبياء را از جهت تخويف دانند و عقابى در آخرت نباشد. 3- كسانى كه گويند

‌که‌ ‌بر‌ سبيل‌ جحد و انكار ‌باشد‌ و معني‌ ‌آن‌ ابطال‌ نفي‌ ‌است‌ مانند زَعَم‌َ الَّذِين‌َ كَفَرُوا أَن‌ لَن‌ يُبعَثُوا قُل‌ بَلي‌ وَ رَبِّي‌«1» و أَ لَست‌ُ

آنها در اين حكم كه: هؤُلاءِ أَهْدى‌ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا. چون زعم يهود آن بود كه‌ تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 466 ايشان به ملك و نبوت از غير خود

يَسْتَنْبِئُونَکَ‌ أَ حَقٌ‌ هُوَ... (۳) زَعَمَ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا أَنْ‌ لَنْ‌... (۴) إِنَ‌ رَبَّکُمُ‌ اللَّهُ‌ الَّذِي‌... (۴) زَعَمَ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا أَنْ‌ لَنْ‌

إِلى‌ آلِهَتِهِمْ‌: پس به پنهانى ميل كرد بسوى خدايان ايشان، يعنى بتان كه به زعم آنان خدايان بودند. چون به بتخانه آمد، بتان را ديد به انواع حلى آراسته و اطعمه

قَوْلِهِمْ عَلى‌ مَرْيَمَ بُهْتاناً عَظِيماً: و ديگر به سبب گفتن آنها، به زعم باطل خود، بر مريم بنت عمران مادر عيسى، بهتانى عظيم و دروغى بزرگ كه آن بهتان

رفتند بر ممنوعيت آن باغ از ميوه‌جات، و رفتن خير آن به جاى قادريت ايشان به زعم خود بر اصابه خير و منافع آن، يعنى بجاى انتفاع، بر حرمان وارد شدند. إِنَّا

إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ‌: ما به آنچه فرستاده شده‌ايد به آن، به زعم خود كافر هستيم. تخصيص تكذيب به مترفين به جهت آنست كه معظم داعى تكذيب، تكبر

فَكَفَرُوا وَ تَوَلَّوْا وَ اسْتَغْنَى اللَّهُ وَ اللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ «6» زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا قُلْ بَلى‌ وَ رَبِّي لَتُبْعَثُنَّ

شُرَكائِهِمْ‌: و نباشد مر كفار و مشركان را از شركاء آنان، يعنى آن خداهائى كه به زعم خود شركاء نام نهاده‌اند و آنها را پرستيده‌اند به اميد شفاعت مانند ملائكه و

الْكَرِيمُ‌: بچش و بكش اين عذاب را، بدرستى كه تو ارجمندى و نزد قوم بزرگوارى به زعم خود. مروى است كه ابو جهل به حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله گفت: ما بين