نتایج جستجو

شَک الْمُتّقِين أَيّهَا رَبّنَا الظّالِمِين الْيَم لَنَا غَيْر أَرْسَلْنَا خَيْر رَب إِنّک ذَا

لِلّذِين لَکُم فَلا عَلِيم يَعْلَمُون کَذٰلِک مِمّا لَيْس يَهْدِي قَبْل خَيْر يَعْلَم إِنّهُم يَعْمَلُون عَاقِبَة لِلّه الْمُؤْمِنُون جَنّات حَکِيم لَن

اهمیّت جهاد مالى ۸; زمینه جهاد ۷; زمینه جهاد مالى ۷ خیر: تحصیل خیر ۱۱; زمینه خیر ۱۰; محرومان از خیر ۱۳ رستگاران: ۱۲ رستگارى: زمینه رستگارى ۱۴; محرومان از

بِنَواصِى الْخَیْلِ اِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ: «خیر و خوبى به پیشانى اسب تا روز قیامت بسته شده است». بعضى «خیر» را در سوره «ص»، به معناى «مال» یا «مال کثیر»

آثار عبادت ۷ عمل: آثار سبقت در عمل خیر ۶; پاداش سبقت در عمل خیر ۱۱; زمینه پاداش عمل خیر ۱۱; شرایط عمل خیر ۸; نیت در عمل خیر ۸ مسافرت: آداب مسافرت ۱۲ موسى(ع):

۱، ۲; صفات انسان ۱، ۲ بخل: منشأ بخل ۳ حرص: آثار حرص ۳ خیر: آثار برخوردارى از خیر ۱; ممانعت از خیر ۱

اطمینان بخشى خدا ۲; افعال خدا ۴; بشارتهاى خدا ۲; تداوم لطف خدا ۲ خیر: منشأ خیر اخروى ۴; منشأ خیر دنیوى ۴ قرآن: پیشگوییهاى قرآن ۵ لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۲،

یا انتظار کشیدن به معناى تعلل ورزیدن در توبه از گناه، و انجام هر گونه کار خیر است. ربص‌ (۱۷ بار) وَ أَنْفُسَکُم ارْتَبْتُم فَتَنْتُم لٰکِنّکُم غَرّتْکُم

میان مفسران و ارباب لغت گفتگو است، از «ابن عباس» نقل شده که «تحسّس» در امور خیر است و «تجسّس» در امور شرّ. بعضى دیگر گفته اند: «تحسّس» کوشش براى شنیدن سرگذشت

موانع حکمت ۸ حکیمان: فضایل حکیمان ۳ خدا: عطایاى خدا ۱ ; مشیّت خدا ۱ خیر: زمینه خیر ۴ دین: تفقّه در دین ۷، ۹، ۱۱ رهبرى: شناخت رهبرى ۱۰، ۱۲ شناخت: ابزار

«افعلوا») است; یعنى، «و اتوا خیراً لأنفسکم و افعلوا ما هو خیر لها و انفع». ۱۲ - انسان، موجودى خیر طلب و کمال جو (أنفقوا خیرًا لأنفسکم) جمله «خیراً لأنفسکم»،

آن را خیر محض تلقى کرده اند. ۴- دین براى بشر، خیر محض است. (و قیل للذین اتّقوا ماذا أنزل ربّکم قالوا خیرًا) از آن جایى که محتواى وحى و قرآن - که خیر محضند

ابراهیم(علیه السلام)از سنین کودکى از آن آگاه شده بود، و ممکن است، اشاره به هر گونه خیر و صلاح به معناى وسیع کلمه، بوده باشد. بنابراین «رشد» تعبیر بسیار گسترده و

خدا و ضعف ۶ ; علم خدا ۳، ۴، ۵ ; قدرت خدا ۱، ۲ ; قهّاریت خدا ۱، ۲، ۴ خیر: منشأ خیر ۲، ۵ شرور: منشأ شرور ۲، ۵

برابر چیزى (چنان که گفته مى شود: جَزاهُ اللّهُ خَیْراً: خداوند او را پاداش خیر داد). و دیگرى کفایت کردن و جانشین شدن و تحمل نمودن، چنان که در آیه مورد بحث

قطعى بودن پاداش اعمال خیر صالحان، از سوى خداوند (و اولئک من الصالحین. و ما یفعلوا من خیر فلن یکفروه) ۲- قطعى بودن پاداش اعمال خیر صالحانِ اهل کتاب، از سوى

براى خیر و شر، پندارى باطل و موهوم است. (و إن یمسسک اللّه بضر فلا کاشف له إلا هو و إن یمسسک بخیر فهو على کل شىء قدیر) بیان قدرت خداوند بر رساندن خیر و شر

نیازمندان، عملى سراسر خیر و نیکى در بینش الهى (ذلک خیر) در صورتى که «خیر» در مقابل «شرّ» باشد; معناى «ذلک خیر» این خواهد بود که صدقه صرفاً خیر است و هیچ بدى در

السَّابِقُونَ). «سابقون» کسانی هستند که نه تنها در ایمان پیشگامند، که در اعمال خیر و صفات و اخلاق انسانی نیز پیشقدمند، آنها «اسوه» و «قدوه» مردمند، و امام و

انفاق در راه خدا ـ اعم از انفاق هاى پنهانى و آشکار ـ و همچنین هر کار نیک و خیر مى باشد. وسل‌ (۲ بار) [مائده:35]. وسيله به معنى تقرب و نزديكى است «وَسَلَ