نتایج جستجو

قول به اينكه مراد صحابه‌اند كه بعد از پيغمبر خلافت كردند از ابو بكر و عمر و عثمان، زيرا به اجماع امت خلافت آنان به اختيار امت بود نه از جانب خدا، پس فرمايش‌

ناسازگار با خلافت الهى انسان ها و به دور از شأن آنان (هو الذى جعلکم خلئف فى الأرض فمن کفر فعلیه کفره) از این که خداوند در آغاز، مسأله خلافت انسان ها را

یا این که مى گوئیم: یک روز «بنى امیّه» خلافت اسلام را غصب کردند، و روز دیگر «بنى عباس»، در حالى که دوران خلافت هر یک بر ده ها سال بالغ مى گردد. شعر ظریف

بعضى از رافضيان «فَانْصَبْ» را در آيه به كسر صاد خوانده يعنى: على را بر خلافت منصوب گردان اگر اينطور خواندن بر رافضی روا باشد صحيح است كه ناصبى آن را همينطور

خانه‌سازى ۱۱ خدا: افعال خدا ۷ ; عطایاى خدا ۱۱ ; نعمتهاى خدا ۲، ۱۱ خلافت: نعمت خلافت ۳ دین: مسؤولیت مبلغان دین ۱۵ ذکر: آثار ذکر نعمت ۱۴، ۱۹ ; تشویق به ذکر

سرنگون شدن خلافت بنى‌امیه در سال ۱۳۲ هجرى واقع شد و با این حساب مدت سلطنت و خلافت بنى‌امیه ۹۲ سال خواهد شد که از هزار ماه بیشتر است ولى اگر مدت خلافت عبدالله

سرنگون شدن خلافت بنى‌امیه در سال ۱۳۲ هجرى واقع شد و با این حساب مدت سلطنت و خلافت بنى‌امیه ۹۲ سال خواهد شد که از هزار ماه بیشتر است ولى اگر مدت خلافت عبدالله

باقر عليه السلام درباره‌ى‌ «نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ» فرمود: مقصود امامت و خلافت است و مقصود از «الناس» ما اهل‌بيت هستيم. «1» يعنى اگر كسانى به قدرت برسند

سرنگون شدن خلافت بنى‌امیه در سال ۱۳۲ هجرى واقع شد و با این حساب مدت سلطنت و خلافت بنى‌امیه ۹۲ سال خواهد شد که از هزار ماه بیشتر است ولى اگر مدت خلافت عبدالله

آنكه رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» على بن ابطالب «عليه السلام» را به خلافت منصوب فرمود در مجمع البيان آن را از امام باقر و امام صادق عليهماالسلام نقل

بعضى از رافضيان «فَانْصَبْ» را در آيه به كسر صاد خوانده يعنى: على را بر خلافت منصوب گردان اگر اينطور خواندن بر رافضی روا باشد صحيح است كه ناصبى آن را همينطور

كفار اصلا مقبول نيست و عذاب براى آنها ثابت است. تتمه: در تاريخ الخلفاء، فصل خلافت عمر نقل نموده كه عمر در وقت موت گفت: لو انّ لى طلاع الارض ذهبا لافتديت به

به جماعت نشان داده بود... مصحف دائر را پذيرفت و تا زنده بود حتى در زمان خلافت خود دم از خلاف نزد. كاتبان وحى‏ ابوعبدالله زنجانى در تاريخ قران مى‏نويسد:

اين همان امتياز آشكار است.» و سلیمان وارث (ملک) داود شد (و مقام سلطنت و خلافت یافت) و گفت: ای مردم، ما را زبان مرغان آموختند و از هرگونه نعمت عطا کردند،

يا على، قسم به آنكه مبعوث فرمود مرا به نبوت، بتحقيق واجب شد بر تو وصايت و خلافت و امامت بعد از من. عبد اللّه ابى و منافقان جسارت نمودند و گفتند: حضرت محمد

به پيغمبر خود مصائب وارده بر اهل بيت او را بعد از او و ادّعاء خلافت كسانى را كه مدّعى خلافت شدند آنحضرت غمناك شد پس خداوند براى تسليت او اين آيه را نازل

اينكه اين دو آيه شريفه درباره امام على (ع )نازل شده و متضمن تنصيص بر ولايت و خلافت آن حضرت مى باشد. مراد از ((ولى )) در آيه شريفه ناصر نيست بلكه ولايت به معناى

خبر ده از اينكه بر من برترى دادى و گرامى داشتى. نظر ابليس از تكريم همان خلافت آدم است و آن نبود مگر در اثر استعداد انسان و نيروى عقل و تفكر و طرز ساختمان

مخالفت فرمان بود. تحقيق: اين مطلب محقق شده كه نبوت، منصب عظمى و مرتبه عليا و خلافت كبراى الهى است براى تبليغ فرامين سبحانى به بندگان، و البته به حكم عقل، اين

بندگى آدم. «فَقَعُوا لَهُ ساجِدِينَ» (سجده مظهر بزرگداشت و كرامت و قبول خلافت انسان است نه پرستش او). 14- لياقت از سابقه مهم‌تر است. (سابقه‌ى فرشتگان بيش