نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه حوت‌ (۵ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) يَوْم إِذ تَأْتِيهِم سَبْتِهِم شُرّعا السّبْت وَ فِي لا يَعْدُون الْبَحْر يَسْبِتُون حَاضِرَة کَانَت در

آیات شامل این کلمه حوت‌ (۵ بار) ماهى. [صافات:142] جمع آن حيتان است [اعراف:163] آنگاه كه ماهى‏هايشات روز استراحت آشكارا مى‏آمد در قصّه حضرت موسى و عالم

ربب ملک يمن اول قسم حسر لو ک دحر جهنم انا يا الذى حسب عاد قعد اذ صفو انس حوت انت يمم اتى ذلکن لولا ويل رسل سبل لقى لقم لن کرم کلل نفع قوم امن جمع قبل يوم

بلغ جمع ف مضى ذوق لما او اوب لبث بحر برد ل بين طغى هما شرب حتى طغو نسى برح حوت ه ریشه_خلد

بين اجج نور کود اول سور حلقم اخذ انتم ها نشء اذ التى منى لکن حرث لعل سبح حوت خلق مهن ذهب حين نحن ورى ايى علم لبث دون جعل لقم الله نظر شىء فى او رزق يوم

ه ب ف ل من ليل لما بحر جوز نهر فى قول خفى عقب هو سبل فتو فتى اخذ بين هما حوت جهر نسى

اين آيه در «حجّ» گذشت. ه ف ب ل هم بطل اخذ حقق جدل من عند لقم ربب حجج کون حوت کفر الذين على هو لوم جوب سهم شحن اوى نذر غضب ما فلک بشر بعد رسل الى ائى ايى

«قرد». هم جعل لا فى يوم کم اتى ما عدو کون من ل اذ نوم لبس سبت شرع ليل نهر انن حوت ف ک الذين لعن قول الله الذى صحب على هو اخذ امر خلف زوج شرک ب ذلک نشر اله عيش

شيطانست‌ چنانچه‌ ‌با‌ حضرت‌ آدم‌ و حوّا ‌در‌ اكل‌ شجره‌ نمود وَ اتَّخَذَ حوت‌ سَبِيلَه‌ُ راه‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌که‌ آب‌ حيات‌ ‌از‌ وضوء يوشع‌ باو اصابت‌ كرد

‌هر‌ ماهي‌ مطابق‌ يك‌ برج‌ ‌است‌ ‌از‌ فروردين‌ ‌تا‌ اسفند ‌از‌ حمل‌ ‌تا‌ حوت‌ و ‌اينکه‌ دو دائره‌ ‌در‌ دو نقطه‌ تقاطع‌ دارند رأس‌ و ذنب‌ اول‌ حمل‌ و اول‌

ديگر ميفرمايد: فَالتَقَمَه‌ُ الحُوت‌ُ وَ هُوَ مُلِيم‌ٌ و الصافات‌ آيه 142. و حوت‌ همان‌ نون‌ ‌است‌، و گفتند: مراد ‌آن‌ ماهي‌ ‌است‌ ‌که‌ زمين‌ ‌بر‌ روي‌ ‌او‌

قول خداوند فارتدّا على آثار هما قصصابا آنكه مرجع ضمير مستتر در اتّخذ ظاهرا حوت است كه قريب است نه موسى عليه السّلام كه بعيد است و بعضى نسيان را در هر دو

است و ثور و جوزا و سرطان و اسد و سنبله و ميزان و عقرب و قوس و جدى و دلو و حوت چنانچه در مجمع‌ جلد 3 صفحه 247 از امام صادق عليه السّلام نقل نموده و ظاهر

دریا. کنار دریا. «یَعْدُونَ»: تجاوز می‌کردند. ستم می‌نمودند. «حِیتَان»: جمع حُوت، ماهیها. «شُرَّعاً»: جمع شارع به معنی نزدیک و نمایان. سربرافراشته. پیاپی

بِأَكْلِهِ قَالَ قُلْتُ فَإِنَّهُ لَيْسَ لَهُ قِشْرٌ فَقَالَ بَلَى وَ لَكِنَّهَا حُوتٌ سَيِّئَةُ اَلْخُلُقِ تَحَكَّكُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ فَإِذَا نَظَرْتَ إِلَى أَصْلِ

يعنى زُحَل در ميزان، مشترى در سرطان، مريخ در جُدَى، خورشيد در حمل، زهره در حوت، عطارد در سنبله، و قمر در ثور، قرار داشته باشد. در نتيجه، خورشيد در دهم، در

گرده نان . ترجمه تفسير الميزان جلد ۶ صفحه : ۳۴۳ مؤ لف : در لفظ ديگرى به جاى «حوت - ماهى » «نون - ماهى » وارد شده است . و در مجمع البيان از عمار بن ياسر از