نتایج جستجو

گفته نماند: راغب تبر را متعدى گفته و گويد: «تَبَرَه و تَبَّرَه» هر دو به يك معنى است، قاموس نيز چنين گفته است. ولى در اقرب الموارد «تبر» از باب نصر ينصر و

الا ذلک او حمد ثم نظر کم علو کيف هذا قدر الله ب بل لم هو سجيل ان عرض عند تبر اوى اله جعل ک اذى قد رئى مرض عقب ذا ما عجز جرم وضع سمو ائى حقق عجل نضد سلح

بنابر معناى اولى ظاهراً ماعون آنست كه پيوسته در گردش و جريان است چنانكه آن را تبر، ديك، دستاس و نحو آن كه معمولاً به عاريه داده مى‏شوند، معنى كرده‏اند و ايضاً

مستحفظ بتها قرار داده بود و او تمام بتها را با تبر خرد و پاره پاره كرد و بت بزرگ آنها را بحال خود باقى گذارد و تبر را بگردن او آويخت براى آنكه در مراجعت آنها

مستحفظ بتها قرار داده بود و او تمام بتها را با تبر خرد و پاره پاره كرد و بت بزرگ آنها را بحال خود باقى گذارد و تبر را بگردن او آويخت براى آنكه در مراجعت آنها

آيا كسى در منزل تبرى دارد؟ يك نفر گفت: بله، او تبر را آورد و پيامبر چوبى كه در كنارش بود، دسته‌ى آن تبر قرار داد و به آن شخص بيكار تحويل داد و فرمود: اين

مستحفظ بتها قرار داده بود و او تمام بتها را با تبر خرد و پاره پاره كرد و بت بزرگ آنها را بحال خود باقى گذارد و تبر را بگردن او آويخت براى آنكه در مراجعت آنها

مأموران شاه گفت: زكريّا ميان اين درخت رفته اين هم حاشيه لباس اوست. درخت را با تبر دو نصف كردند و با منشار (ارّه بزرگ)آن را بريدند زكريّا مرد. عبد الوهاب نجّار

مستحفظ بتها قرار داده بود و او تمام بتها را با تبر خرد و پاره پاره كرد و بت بزرگ آنها را بحال خود باقى گذارد و تبر را بگردن او آويخت براى آنكه در مراجعت آنها

مستحفظ بتها قرار داده بود و او تمام بتها را با تبر خرد و پاره پاره كرد و بت بزرگ آنها را بحال خود باقى گذارد و تبر را بگردن او آويخت براى آنكه در مراجعت آنها

مستحفظ بتها قرار داده بود و او تمام بتها را با تبر خرد و پاره پاره كرد و بت بزرگ آنها را بحال خود باقى گذارد و تبر را بگردن او آويخت براى آنكه در مراجعت آنها

چنين عمل ناروائى را نسبت بخدايان ما بجا آوردى فرمود بلكه بزرگ آنها اينكه تبر بدوش دارد اين كار را كرده اگر بتها سخن ميگويند پس بپرسيد از آنها يعنى اگر

مستحفظ بتها قرار داده بود و او تمام بتها را با تبر خرد و پاره پاره كرد و بت بزرگ آنها را بحال خود باقى گذارد و تبر را بگردن او آويخت براى آنكه در مراجعت آنها

چنين عمل ناروائى را نسبت بخدايان ما بجا آوردى فرمود بلكه بزرگ آنها اينكه تبر بدوش دارد اين كار را كرده اگر بتها سخن ميگويند پس بپرسيد از آنها يعنى اگر

چنين عمل ناروائى را نسبت بخدايان ما بجا آوردى فرمود بلكه بزرگ آنها اينكه تبر بدوش دارد اين كار را كرده اگر بتها سخن ميگويند پس بپرسيد از آنها يعنى اگر

مستحفظ بتها قرار داده بود و او تمام بتها را با تبر خرد و پاره پاره كرد و بت بزرگ آنها را بحال خود باقى گذارد و تبر را بگردن او آويخت براى آنكه در مراجعت آنها

هم نگفت. پس چون قومش براى عیدى که داشتند از پیش ابراهیم(ع) رفتند، او [با تبر] به سوى معبودهاى آنان رفت و آنها را شکست مگر بزرگ ترین بت آنان را...». ابراهیم(ع):

رضوان اللّه عليه مروى است كه در حفر خندق سنگى در غايت صلابت پيدا شد كه تيشه و تبر بر آن كار نمى‌كرد. حضرت متين‌ «1» را به دست مبارك، بسم اللّه گويان به سر سنگ

آمد كه آهن بر آن كارگر نبود. واقعه را خدمت حضرت عرض نموديم، تشريف آورده، تبر آهنى از سلمان گرفته، به قوت سبحانى ضربتى زد. ثلث سنگ شكست، برقى از ميان آهن

أَنَّهُ قَالَ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنِّي أَرَدْتُ أَنْ أَبِيعَ تِبْرَ ذَهَبٍ‏ بِالْمَدِينَةِ فَلَمْ يُشْتَرَ مِنِّي إِلاَّ بِالدَّنَانِيرِ فَيَصِحُّ