نتایج جستجو

از ديارشان روى طغيان و خود نمائى بيرون شدند. ابن اثير در نهايه مى‏گويد: بَطَر به معنى طغيان است، حيرت در مقابل حقّ و تكبر از حق نيز گفته‏اند در صحاح و

آیات شامل این کلمه «بَطِرَتْ» از مادّه «بطر» (بر وزن بشر) به معنىِ طغیان و غرور، بر اثر فزونى نعمت است. بطر (۲ بار) مِن قَرْيَة مَعِيشَتَهَا فَتِلْک أَهْلَکْنَا

اشر (۲ بار) (بر وزن كَتِف) خود پسند. متكبر. طاغى. راغب گويد آن شدت بَطر است. بطر: طغيان و خود گم كردنى كه از وفور نعمت و قدرت ناشى ميشود. [قمر:25-26]

انسان‌ها در آن) سكونت نكردند و ما وارث آنان هستيم. جلد 7 - صفحه 78 كلمه‌ى «بطر» به معناى طغيان و سرمستى بر اثر فزونى ثروت و رفاه است. در آيه‌ى قبل خوانديم

لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً: و راه مرو در زمين به حالت تكبر و تجبر و بطر و خيلاء. نزد بعضى «مرح» شدت خوشحالى به باطل باشد. بعد از آن مثلى بيان فرمايد:

گمان نمايند كه اين نعمت، لطفى و مرحمتى است از حق تعالى، و در طغيان و عصيان و بطر افزوده، منهمك در بغى و غى، تا به يك بار عذاب به آنها نازل شود بى‌ظهور علامات،

از كفر به ايمان و از معصيت به طاعت، لكن ايشان بر معصيت مصرّ شده در نعمت، بطر «1» آغاز و ترك شكر گزارى كردند و گفتند: إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِياءُ

مراد اخبار زمان حضرت رسالتند كه رشوه مى‌گرفتند در تحريف احكام تورات. «1» بطر: خودخواهى و تكبّر. جلد 4 صفحه 231 وَ يَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنا: و مى‌گويند

إِنَّ اللَّهَ لا يحِب الْفَرِحِينَ»: كلمه ((فرح (( به معناى ((بطر(( تفسير شده ، و ليكن بطر، لازمه فرح و خوشحالى از ثروت دنيا است ، البته فرح مفرط و خوشحالى

به خدا و بت پرستى ايشان است «و كم اهلكنا من قريه بطرت معيشتها...»: كلمه ((بطر(( به معناى طغيان ناشى از نعمت است ، و كلمه ((معيشتها(( به خاطر حذف حرف جر

شَكٍّ أَوْ رِيبَةٍ أَوْ جُحُودٍ أَوْ قُنُوطٍ أَوْ تَرَحٍ أَوْ مَرَحٍ أَوْ بَطَرٍ أَوْ فَرَحٍ أَوْ خُيَلاَءَ أَوْ رِيَاءٍ أَوْ سُمْعَةٍ أَوْ شِقَاقٍ أَوْ