نتایج جستجو

كَفيلاً...». عهد ابراهيم عليه‏السلام‏ [بقره:124]. مقصود از امامت در اين آيه چيست؟ مقصود از امامت به نظر من بقاء شريعت است و مقتدا بودن ابراهيم «عليه‏السلام»

كَفيلاً...». عهد ابراهيم عليه‏السلام‏ [بقره:124]. مقصود از امامت در اين آيه چيست؟ مقصود از امامت به نظر من بقاء شريعت است و مقتدا بودن ابراهيم «عليه‏السلام»

«حاسد»، آنانكه حسد بردند بر نبوت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و بر امامت آل اطهار او. «1» فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ‌: پس بتحقيق ما عطا فرموديم

لهوًا انفضّوا إلیها و ترکوک قائمًا) ۳ - اقامه نماز جمعه، در صدراسلام و به امامت حضرت رسول اکرم(ص) (و إذا رأوا تجرة ... و ترکوک قائمًا) ۴ - ایراد خطبه در

پناهى، و امامت خاصه امير المؤمنين عليه السّلام بعد از «1» تفسير ابو الفتوح، جلد 4، صفحه 195. تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 81 پيغمبر بلافاصله، و امامت ائمه از

اراده الهى بر تداوم یافتن امامت و پیشوایى خلق، در نسل بنى اسرائیل (و نجعلهم الورثین) ظاهراً «وراثت» در این آیه، مربوط به امامت و پیشوایى است; یعنى، «الوارثین

۲، ۳ مسلمانان: ۱، ۲، ۳، ۸، ۱۱، ۱۲، ۱۳ نظام سیاسى: ۱۰ واجبات: ۲۱ ولایت و امامت: ۵، ۶، ۷، ۸، ۱۰، ۱۱، ۱۳، ۱۵، ۱۶، ۱۹ ولایت تکوینى: ۷ طبرسي، مجمع البيان في

از بعثت آن حضرت توقع داشتند منصب رسالت را. 6- مراد به ملك، امامت باشد، يعنى عطا مى‌كنى امامت را به هر كه خواهى، و باز دارى از هر كه خواهى، چنانچه فرمايد:

صادق(ع) روایت شده است: انتقال امامت از برادر به برادر دیگر بعد از امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) صورت نمى گیرد. جریان امامت از على بن الحسین(ع) به بعد

هستند، بيان مى‌كند. خداوند، امامت را نيز در نسل و ذريّه پيامبر اسلام قرار داد و اين به معناى آن نيست كه نظام نبوّت يا امامت، همانند نظام پادشاهى موروثى

است نظير بعثت، امامت و عبادت، جاى مشورت نيست. نماز پيمان الهى است، «الصلاة عهد الله» عهد خدا را بايد انجام داد و نيازى به مشورت ندارد. امامت و رهبرى امّت

مردم بر ولايت او مخاصمه مى‌كردند ولى در سفر معراج، امامت على بن ابيطالب مطرح و تثبيت شد و فكر نكنيد امامت او نظر شخصى من است، هر چه هست وحى الهى است. البتّه

کند و] خویش را به نادانی و سبک مغزی زند؟ یقیناً ما ابراهیم را در دنیا [به امامت و رسالت] برگزیدیم، و قطعاً در آخرت از شایستگان است. چه كسى از كيش ابراهيم

است. امام باقر عليه السلام درباره‌ى‌ «نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ» فرمود: مقصود امامت و خلافت است و مقصود از «الناس» ما اهل‌بيت هستيم. «1» يعنى اگر كسانى به قدرت

امت اثبات امامت ميشود زيرا كه شاهد بر شاهد شدن پيغمبر (ص) نسبت باين امّت متصور نيست جز بوجود امام كه شاهد اول باشد و شايد باين ملاحظه منكرين امامت انكار شمول

الاسلامیه) - جلد ۱ بخش : - عنوان : حدیث امام موسى كاظم (ع) درباره امامت عامه موضوعات : امامت عامه، امامت

الاسلامیه) - جلد ۱ بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره امامت عامه موضوعات : امامت عامه، امامت

عليهم السّلام را، و منع كردند ايشان را از راه خدا كه حق امامت ايشان باشد و طلب نمودند آن امامت را در غير ايشان. «1» «1» تفسير على بن ابراهيم قمى ج 1 ص

۲۹، ۴۰ محرّمات: ۵ مضطر: احکام مضطر ۳۰ واجبات: ۱۳، ۱۴، ۳۶، ۴۱، ۴۳ ولایت و امامت: ۲۶ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌۱، ص ۱۱۱. محمدباقر محقق،‌ نمونه

اثبات امر امامت در كمال وضوح است. زيرا جميع ادلّه‌اى كه دلالت مى‌كند بر وجود نصب پيغمبر، تمام دلالت كند بر وجوب نصب امام، به اعتبار آنكه رتبه امامت قريب رتبه