نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه «یُجِرْکُمْ» از مادّه «اجاره» به معانى مختلفى آمده است، به فریاد رسیدن، نجات دادن از عذاب، و پناه دادن، و حفظ کردن. جور (۱۳ بار) کم‌

نزديك هم . * [توبه:6] اگر كسى از مشركان از تو امان خواست به او امان بده. اجاره و استيجاره از جار است كه در معناى امان و زينهار به كار رفته گوئى همسايه در

نامه‌ئى كه حضرت بعامل خود در مكّه نوشته توصيه فرموده كه از خانه‌هاى مكّه اجاره نگيرند چون خداوند فرموده عاكف و بادى در آن يكسانند و عاكف مقيم است و بادى

مشروعیّت اجاره (و ان اردتم ان تسترضعوا اولادکم ... اذا سلّمتم ما اتیتم بالمعروف) تجویز دایه گرفتن و پرداخت اُجرت، مبتنى بر تشریع اصل قانون اجاره است. ۳۵

فرمود: پيشتر. پرسيدند: اگر شخصى زنى را خواستگارى نمايد و براى پدرش شرط كند اجاره دو ماه را آيا جايز است؟ فرمود: موسى عليه السّلام مى‌دانست كه شرط را تمام

آن بود كه اگر با لباس شخصى طواف ميكردند بايد آنرا صدقه بدهند لذا عاريه يا اجاره مينمودند و اگر ممكن نميشد و لباس متعدد هم نداشتند برهنه طواف ميكردند و سيره

هر كدام را كه تو مى‌خواهى‌ هاتَيْنِ عَلى‌ أَنْ تَأْجُرَنِي‌: بر صداق آنكه اجاره دهى نفس خود را به من تا اجير من باشى. ثَمانِيَ حِجَجٍ‌: هشت سال. در عين المعانى

نشويد به خانه‌هائى غير از خانه‌هاى خود شما كه در آن ساكنيد و خانه‌اى كه به اجاره يا عاريه داده باشند نيز چنين است، پس موجر و معير نيز در اين حكم داخلند، يعنى

نامه‌ئى كه حضرت بعامل خود در مكّه نوشته توصيه فرموده كه از خانه‌هاى مكّه اجاره نگيرند چون خداوند فرموده عاكف و بادى در آن يكسانند و عاكف مقيم است و بادى

‌آنها‌ بدست‌ ‌شما‌ داده‌ مي‌شود ‌به‌ عنوان‌ وديعه‌ ‌ يا ‌ عاريه‌ ‌ يا ‌ اجاره‌ ‌ يا ‌ لقطه‌ ‌ يا ‌ و ‌لو‌ بعنوان‌ غصب‌ ‌که‌ واجب‌ ‌است‌ بصاحبش‌ رد كنند،

‌است‌ بازاء زحمت‌ و عمل‌ ‌او‌ و يك‌ نحوه‌ باب‌ معاوضات‌ ‌است‌ مثل‌ بيع‌ و اجاره‌ و نحو اينها ‌اينکه‌ نحوه‌ بازاء عوض‌ ‌است‌ يك‌ نحوه‌ مجّاني‌ ‌است‌ و بلا

آن بود كه اگر با لباس شخصى طواف ميكردند بايد آنرا صدقه بدهند لذا عاريه يا اجاره مينمودند و اگر ممكن نميشد و لباس متعدد هم نداشتند برهنه طواف ميكردند و سيره

نامه‌ئى كه حضرت بعامل خود در مكّه نوشته توصيه فرموده كه از خانه‌هاى مكّه اجاره نگيرند چون خداوند فرموده عاكف و بادى در آن يكسانند و عاكف مقيم است و بادى

نامه‌ئى كه حضرت بعامل خود در مكّه نوشته توصيه فرموده كه از خانه‌هاى مكّه اجاره نگيرند چون خداوند فرموده عاكف و بادى در آن يكسانند و عاكف مقيم است و بادى

اجير- يعنى كسى كه خود را براى خدمت در كاروان، و يا براى انجام حجّ نيابى اجاره ميدهد- تمام است، يا ناقص است؟ امام فرمود: تمام است.

بن خالد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: من مكروه مى‏دارم كه آسيايى را اجاره كنم و به بيش از مبلغش به ديگرى واگذارم مگر آنكه در آن تعميرى كرده باشم يا

آيا زكات به شخص داراى خانه و خادم ميرسد؟ فرمود: آرى، مگر آنكه خانه‏اش براى اجاره دادن باشد، و مال الاجاره‏اش براى تأمين معاش [خودش و] عيالش كفايت كند، پس

السّلام‏ هم آنجا بود، دو مرد آمدند و يكى از ايشان اظهار كرد من از اين مرد شتر اجاره كرده‏ام تا متاع مرا به يكى از معادن برساند و شرط كرده‏ام كه در روز معيّن

مورد مخصّص‌ نيست‌ و منافي‌ ‌با‌ عموم‌ ‌آيه‌ نيست‌ و لذا وفاء بعقد مثل‌ بيع‌ اجاره‌ صلح‌ نكاح‌ مضاربه‌ مساقات‌ و نحو اينها واجب‌ الوفاء ‌است‌ ‌حتي‌ معاهده‌

تَرْكَ اَلسَّرِقَةِ إِيجَاباً لِلْعِفَّةِ وَ أَكْلَ أَمْوَالِ اَلْيَتَامَى إِجَارَةً مِنَ اَلظُّلْمِ‏ وَ اَلْعَدْلَ فِي اَلْأَحْكَامِ إِينَاساً لِلرَّعِيَّةِ