گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۵: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۲۱۵: خط ۲۱۵:
و معناى آيه، اين است كه: چون بر اين خريدار لهو الحديث آيات قرآنى ما قرائت مى شود، پشت مى كند، و از آن رو مى گرداند و استكبار مى ورزد. مثل اين كه اصلا آن را نشنيده باشد، گويى كر است. پس تو او را به عذابى دردناك بشارت ده.
و معناى آيه، اين است كه: چون بر اين خريدار لهو الحديث آيات قرآنى ما قرائت مى شود، پشت مى كند، و از آن رو مى گرداند و استكبار مى ورزد. مثل اين كه اصلا آن را نشنيده باشد، گويى كر است. پس تو او را به عذابى دردناك بشارت ده.


در سياق آيات مورد بحث، هم ضمير مفرد به «مَن يَشتَرِى» برگردانده و فرموده: «يَشتَرِى: مى خرد»، و «لِيُضِلّ: تا گمراه كند»، و «يَتَّخِذَهَا: آن را مى گيرد»ف تا رعايت لفظ شده باشد، و هم ضمير جمع برگردانده و فرموده «أُولَئِكَ لَهُم: آنان بر ايشان»، تا رعايت معنا شده باشد. چون خريدار لهو الحديث، يك نفر نيست.  
در سياق آيات مورد بحث، هم ضمير مفرد به «مَن يَشتَرِى» برگردانده و فرموده: «يَشتَرِى: مى خرد»، و «لِيُضِلّ: تا گمراه كند»، و «يَتَّخِذَهَا: آن را مى گيرد»، تا رعايت لفظ شده باشد، و هم ضمير جمع برگردانده و فرموده «أُولَئِكَ لَهُم: آنان بر ايشان»، تا رعايت معنا شده باشد. چون خريدار لهو الحديث، يك نفر نيست.  


آنگاه مجددا چند ضمير مفرد برگردانيده و فرموده: «عَلَيهِ»، «وَلّى»، «يَسمَعهَا»، «أُذُنَيه»، تا باز رعايت لفظ شده باشد. بعضى اين طور گفته اند، ليكن ممكن است بگوييم به «مَن يَشتَرِى لَهوَ الحَدِيث» همه جا ضمير مفرد برگردانيده، و ضمير جمع آيه قبلى به مجموع گمراه كننده و گمراه شده كه سياق بر او دلالت دارد، بر مى گردد. پس ضميرهاى مفرد، همه به «مَن» كه مفرد است، برگشته است.
آنگاه مجددا چند ضمير مفرد برگردانيده و فرموده: «عَلَيهِ»، «وَلّى»، «يَسمَعهَا»، «أُذُنَيه»، تا باز رعايت لفظ شده باشد. بعضى اين طور گفته اند، ليكن ممكن است بگوييم به «مَن يَشتَرِى لَهوَ الحَدِيث» همه جا ضمير مفرد برگردانيده، و ضمير جمع آيه قبلى به مجموع گمراه كننده و گمراه شده كه سياق بر او دلالت دارد، بر مى گردد. پس ضميرهاى مفرد، همه به «مَن» كه مفرد است، برگشته است.
خط ۲۵۳: خط ۲۵۳:
سياق آيه شريفه، خطاب رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» به مردم است. چون نوع اين خطاب ها، جز به زبان رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» درست در نمى آيد، و معنا ندارد خدا به مردم بگويد به من نشان دهيد.
سياق آيه شريفه، خطاب رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» به مردم است. چون نوع اين خطاب ها، جز به زبان رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» درست در نمى آيد، و معنا ندارد خدا به مردم بگويد به من نشان دهيد.


==بحث روايتى== (رواياتى درباره شاءن نزول آيه : ((و من الناس من يشترى لهو الحديث...(( و اينكه غنا لهو الحديث است )
== بحث روايتى ==  


در مجمع البيان گفته آيه ((و من الناس من يشترى لهو الحديث ...(( درباره نضر بن حارث بن علقمه بن كلده بن عبد الدار بن قصى بن كلاب نازل شد، چون او مردى تاجر بود، به ايران سفر مى كرد و در آن جا اخبار و افسانه هاى ايرانى را از منابعش مى گرفت و مى آمد براى قريش تعريف مى كرد، و به ايشان مى گفت : محمد از عاد و ثمود برايتان تعريف مى كند، و من از رستم و اسفنديار و اكاسره ، مردم هم قصه هاى او را گوش مى دادند و به آيات قرآن گوش فرا نمى دادند، (نقل از كلبى )
در مجمع البيان گفته آيه ((و من الناس من يشترى لهو الحديث ...(( درباره نضر بن حارث بن علقمه بن كلده بن عبد الدار بن قصى بن كلاب نازل شد، چون او مردى تاجر بود، به ايران سفر مى كرد و در آن جا اخبار و افسانه هاى ايرانى را از منابعش مى گرفت و مى آمد براى قريش تعريف مى كرد، و به ايشان مى گفت : محمد از عاد و ثمود برايتان تعريف مى كند، و من از رستم و اسفنديار و اكاسره ، مردم هم قصه هاى او را گوش مى دادند و به آيات قرآن گوش فرا نمى دادند، (نقل از كلبى )
۱۴٬۱۱۵

ویرایش