۱۳٬۵۷۰
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۱۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۱۲ </center> | ||
<span id='link283'><span> | <span id='link283'><span> | ||
==آيات ۱۰۵ - | ==آيات ۱۰۵ - ۱۲۲ سوره شعراء == | ||
كَذَّبَت قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسلِينَ(۱۰۵) | كَذَّبَت قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسلِينَ(۱۰۵) | ||
إِذْ قَالَ لهَُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَ لا تَتَّقُونَ(۱۰۶) | إِذْ قَالَ لهَُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَ لا تَتَّقُونَ(۱۰۶) | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
وَ مَا أَسئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِى إِلا عَلى رَب الْعَلَمِينَ(۱۰۹) | وَ مَا أَسئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِى إِلا عَلى رَب الْعَلَمِينَ(۱۰۹) | ||
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ(۱۱۰) | فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ(۱۱۰) | ||
قَالُوا أَ نُؤْمِنُ لَك وَ اتَّبَعَك الاَرْذَلُونَ(۱۱۱) | |||
قَالَ وَ مَا عِلْمِى بِمَا كانُوا يَعْمَلُونَ(۱۱۲) | قَالَ وَ مَا عِلْمِى بِمَا كانُوا يَعْمَلُونَ(۱۱۲) | ||
إِنْ حِسابهُمْ إِلا عَلى رَبى لَوْ تَشعُرُونَ(۱۱۳) | إِنْ حِسابهُمْ إِلا عَلى رَبى لَوْ تَشعُرُونَ(۱۱۳) | ||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
إِنَّ فى ذَلِك لاَيَةً وَ مَا كانَ أَكْثرُهُم مُّؤْمِنِينَ(۱۲۱) | إِنَّ فى ذَلِك لاَيَةً وَ مَا كانَ أَكْثرُهُم مُّؤْمِنِينَ(۱۲۱) | ||
وَ إِنَّ رَبَّك لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(۱۲۲) | وَ إِنَّ رَبَّك لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(۱۲۲) | ||
ترجمه | |||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | |||
قوم نوح نيز پيغمبران را دروغگو شمردند(۱۰۵) | قوم نوح نيز پيغمبران را دروغگو شمردند(۱۰۵) | ||
وقتى كه برادرشان نوح به آنها گفت : چرا از خدا نمى ترسيد( ۱۰۶ ) | وقتى كه برادرشان نوح به آنها گفت : چرا از خدا نمى ترسيد( ۱۰۶ ) | ||
خط ۹۷: | خط ۹۹: | ||
كه در اين عبرتى است و بيشترشان ايمان آور نبودند(۱۲۱) | كه در اين عبرتى است و بيشترشان ايمان آور نبودند(۱۲۱) | ||
و پروردگارت نيرومند و فرزانه است (۱۲۲) | و پروردگارت نيرومند و فرزانه است (۱۲۲) | ||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | |||
اين آيات بعد از داستان موسى و ابراهيم كه دو نفر از پيامبران اولوالعزم بودند، شروع مى كند به داستان نوح كه اولين پيامبر اولوالعزم و از بزرگان انبياء است و اجمال آنچه بين آن جناب و قومش گذشته ، نقل مى كند كه در آخر به نجات نوح و همراهانش و غرق اكثر مردم انجاميده است . | اين آيات بعد از داستان موسى و ابراهيم كه دو نفر از پيامبران اولوالعزم بودند، شروع مى كند به داستان نوح كه اولين پيامبر اولوالعزم و از بزرگان انبياء است و اجمال آنچه بين آن جناب و قومش گذشته ، نقل مى كند كه در آخر به نجات نوح و همراهانش و غرق اكثر مردم انجاميده است . | ||
كَذَّبَت قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسلِينَ | كَذَّبَت قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسلِينَ | ||
خط ۱۱۹: | خط ۱۲۳: | ||
در سابق وجه تكرار اين جمله گذشت و بنابر آن وجه در مورد بحث مى فهماند كه هر يك از امانت و نخواستن مزد، سببى جداگانه و مستقل است براى وجوب اطاعت آنجناب بر مردم . | در سابق وجه تكرار اين جمله گذشت و بنابر آن وجه در مورد بحث مى فهماند كه هر يك از امانت و نخواستن مزد، سببى جداگانه و مستقل است براى وجوب اطاعت آنجناب بر مردم . | ||
<span id='link285'><span> | <span id='link285'><span> | ||
==در گفتگوى نوح عليه السّلام با قوم خود، آنان ايمان آوردن افراد بىمال و مكنت به او را بر او خرده مى گيرند == | ==در گفتگوى نوح عليه السّلام با قوم خود، آنان ايمان آوردن افراد بىمال و مكنت به او را بر او خرده مى گيرند == | ||
قَالُوا أَ نُؤْمِنُ لَك وَ اتَّبَعَك الاَرْذَلُونَ | قَالُوا أَ نُؤْمِنُ لَك وَ اتَّبَعَك الاَرْذَلُونَ |
ویرایش