۱۴٬۱۱۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۱۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←ردّ استبعاد كمالات عيسى «ع»، توسط مشركان
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
==ردّ استبعاد كمالات عيسى «ع»، توسط مشركان== | ==ردّ استبعاد كمالات عيسى «ع»، توسط مشركان== | ||
«'''وَ لَوْ نَشاءُ لجََعَلْنَا | «'''وَ لَوْ نَشاءُ لجََعَلْنَا مِنكَم مَلَائكَةً فى الاَرْضِ يَخْلُفُونَ'''»: | ||
ظاهرا اين آيه شريفه متصل است به | ظاهرا اين آيه شريفه متصل است به ماقبلش، و مى خواهد اين استبعاد را بر طرف كند كه چگونه ممكن است يك فرد بشر، داراى اين همه كمالاتى كه قرآن درباره عيسى نقل مى كند، بوده باشد و بتواند مرغ بيافريند، مُرده زنده كند، و در روزهايى كه طفل در گهواره است، با مردم حرف بزند، و خوارقى امثال اين از خود بروز دهد. و خلاصه مانند ملائكه، واسطۀ فيض در احياء و اماته و رزق و ساير انواع تدبير باشد، و در عين حال، عبد باشد و نه معبود و مألوه باشد، نه إله. | ||
آرى، اين گونه كمالات در نظر وثنيّت، مختص به ملائكه، و ملاك الوهيت آن هاست، كه بايد به خاطر داشتن آن ها پرستيده شوند. و كوتاه سخن اين كه: از نظر وثنيّت، محال است بشرى پيدا شود كه اين نوع كمالاتى را كه مختص ملائكه است، دارا باشد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۱۷۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۱۷۶ </center> | ||
آيه شريفه مى خواهد اين استبعاد را برطرف | آيه شريفه مى خواهد اين استبعاد را برطرف ساخته، بفرمايد كه خداى تعالى، مى تواند انسان را آن چنان تزكيه كند و باطنش را از لوث گناهان پاك سازد، كه باطنش باطن ملائكه گردد و ظاهرش، ظاهر انسان باشد و با ساير انسان ها روى زمين زندگى كند. خودش از انسانى ديگر متولد شود، و انسانى ديگر از او متولد گردد، و آنچه از ملائكه به ظهور مى رسد، از او نيز ظهور يابد. | ||
و اين | و اين كار، انقلاب ماهيت نيست كه بگويى فى نفسه، امرى است محال و قابل آن نيست كه از خدا سر بزند، بلكه نوعى تكامل وجودى است، كه خداى تعالى، انسانى را از حدّى از كمال بيرون آورده، به حدّى بالاتر از آن مى برد، كه امكان و ثبوتش در جاى خود ثابت و مسلّم شده است. | ||
و | و بنابراين، كلمۀ «مِن» در «مِنكُم» به معناى بعضى از شما است، و جملۀ «يَخلُفُون»، به معناى اين است كه بعضى، بعضى ديگر را جانشين خود سازد. (همان طور كه گفتيم در عين اين كه كار ملائكه را مى كنند، خود، خليفه و فرزند ديگرى باشند، و فرزندانى از ايشان، خليفه و جانشين ايشان شوند). | ||
و در مجمع البيان گفته | و در مجمع البيان گفته: كلمۀ «مِن» در «مِنكُم»، معناى بدليّت را افاده مى كند، همان طور كه در شعر شاعر به اين معنا آمده، مى گويد: | ||
'''فَلَيتَ لَنَا مِن مَاء زَمزَم شَربة * مُبَرّدَة بَاتَت عَلَى الطّهيَانِ''' | |||
و معناى | و معناى «يَخلُفُون»، اين است كه جانشين بنى آدم باشند. و معناى آيه اين است كه: اگر ما بخواهيم، مى توانيم همۀ شما انسان ها را هلاك كنيم، و بَدَل از شما، ملائكه را در زمين سكونت دهيم، تا زمين را آباد و خدا را عبادت كنند. ليكن اين تفسير، آن طور كه بايد و شايد، با نظم آيه سازگار نيست. | ||
==مقصود از اين كه: «عيسى علم به قيامت است»== | ==مقصود از اين كه: «عيسى علم به قيامت است»== | ||
