شَهِيق: تفاوت میان نسخه‌ها

شهيق به درون كشيدن نفس چنانكه زفير خارج كردن آن (بازدم) است. (اقرب) در صحاح نسبت آن را به قول داده است [هود:106]. زفير و شهيق هر دو اسم صوت و صداى مردم اندوهناك است كه هنگام نفس كشيدن و بازدم شنيده مى‏شود (مجمع از زجاج). بقيه مطلب در «زفر». درباره صداى جهنّم آمده [ملك:7]. ايضاً آمده [فرقان:12]. ممكن است منظور تشبيه صداى جهنّم به صداى انسان باشد يعنى صفير جهنّم آن گاه كه به شدت مشتعل گردد مانند صداى زير و بم اندوه ناكان است. به هر حال منظور از هر دو، صفير و صداى جهنّم است . در «جهنّم» گذشت كه جهنّم ذى شعور و عاقل است به آنجا رجوع شود. اصل شهق به معنى ارتفاع مى‏باشد: جبل شاهق به معنى كوه بلند است «يشهق: ارتفع».

[[رده:كلمات قرآن]]