ق ٢٤
| کپی متن آیه |
|---|
| أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ کُلَ کَفَّارٍ عَنِيدٍ |
ترجمه
| ق ٢٣ | آیه ٢٤ | ق ٢٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَلْقِیَا»: پرت کنید و بیندازید. مخاطب دو فرشته ثبت و ضبط اعمال و یا دو فرشته راهنما و گواه است. «عَنِیدٍ»: سرکش. کینه‌توز.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
نزول
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: این آیه درباره من و على بن ابى‌طالب نازل گردیده است. هنگامى که روز قیامت برپا شود، خداوند من و على را شفاعت خواهد کرد سپس خداوند خطاب به ما فرماید، داخل جهنم کنید کسانى که با شما دو نفر دشمنى ورزند و نیز به بهشت وارد کنید کسانى که دوستدار شما باشند.[۱]
تفسیر
- آيات ۱۵ - ۳۸ سوره «ق»
- قدرت و علم خداوند در خلق و تدبير موجودات، به حال خود باقى است
- بيان مقصود از «نزديکى خداوند به انسان»، با عبارتى ساده و روان
- علم خدا به انسان، از طريق فرشتگان كاتب اعمال
- فرشتگان موكّل، به طور كامل مراقب انسان هستند و چيزى را از قلم نمى اندازند
- مقصود از «سائق» و «شهيدى» كه در قيامت، همراه هر كسى مى آيند
- دو نكته اى كه از اين آيه شريفه استفاده مى شود
- پاسخ خداى تعالى به عذر کافران و قرين شيطانى او، در قیامت
- وجوهى كه درباره آيه: «يَومَ نَقُولُ لِجَهَنّم...» گفته شده است
- وصف متقين و و نعمت های وصف ناپذیر آنان، در بهشت
- بحث روايتى
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ «24» مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ «25»
(خداوند به دو فرشته سائق و شهيد خطاب مى‌كند:) هر كفرپيشه لجوج را به دوزخ افكنيد. (آن كه) سخت مانع خير است و متجاوز و شبهه افكن.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ «24»
أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ: بياندازيد در آتش جهنم، كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ: هر ناگرويده ستيزه كننده در امر حق و حقانيت.
در احاديث خاصه و عامه وارد شده كه خطاب، روز قيامت به حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و حضرت امير المؤمنين عليه السّلام است:
1- على بن ابراهيم قمى از حضرت سجاد از پدر بزرگوار خود از حضرت امير المؤمنين عليهم السّلام، فرمود حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله: وقتى جمع فرمايد مردم را روز قيامت در يك زمين، باشيم من و تو آن روز طرف راست عرش، پس خداى تعالى فرمايد به من و تو: برخيزيد و بياندازيد هر كه دشمن داشته شما دو نفر را و تكذيب نموده شما دو نفر را در جهنم «1».
2- محمد بن شاذان- در مناقب صدگانه در حق حضرت امير المؤمنين و ائمه از اولاد آن حضرت عليهم السّلام حديث بيست و سيم از حضرت باقر از پدر بزرگوار خود على بن الحسين از پدر بزرگوار خود حسين بن على از امير المؤمنين عليهم السّلام: قال قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سئل عن قوله تعالى القيا فى جهنم كل كفار عنيد يا على اذا جمع الناس فى صعيد واحد كنت انا و انت يومئذ عن يمين العرش فيقول اللّه يا محمد و يا على قوما و القيامن ابغضكما و خالفكما و كذبكما فى النار «2».
از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله سؤال شد از آيه «أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ ...» فرمود:
يا على وقتى جمع فرمايد مردم را روز قيامت در يك زمين، من و تو آن روز طرف راست عرش باشيم، پس خداى تعالى فرمايد اى محمد و اى على، برخيزيد و بياندازيد كسانى را كه دشمن داشتند شما دو نفر را و مخالفت نمودند شما دو
«1» تفسير قمى (چ نجف) ج 2 ص 324. در تفسير فرات الكوفى ص 166 و 167 نيز احاديثى وارد شده است.
«2» غاية المرام سيد هاشم بحرانى، مقصد دوم، باب 101 ص 380 روايت دوم بنقل از مناقب.
جلد 12 - صفحه 231
نفر را و تكذيب كردند شما دو نفر را در آتش.
3- ابو القاسم حسكانى- باسناد خود از اعمش از ابو سعيد خدرى: قال رسول اللّه: اذا كان يوم القيمة يقول اللّه تعالى و لعلى القيا فى النار من ابغضكما و ادخلا الجنة من احبكما و ذلك قوله القيا فى جهنم كل كفار عنيد «1». فرمود حضرت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله: چون روز قيامت شود خداى تعالى به من و على فرمايد بياندازيد در آتش هر كه شما را دشمن داشته و داخل بهشت نمائيد هر كه شما را دوست داشته، و اينست فرمايش خداى تعالى: «أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ».
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ جاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ وَ شَهِيدٌ «21» لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ «22» وَ قالَ قَرِينُهُ هذا ما لَدَيَّ عَتِيدٌ «23» أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ «24» مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ «25»
الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَأَلْقِياهُ فِي الْعَذابِ الشَّدِيدِ «26» قالَ قَرِينُهُ رَبَّنا ما أَطْغَيْتُهُ وَ لكِنْ كانَ فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ «27» قالَ لا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ «28» ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَ ما أَنَا بِظَلاَّمٍ لِلْعَبِيدِ «29» يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ (30)
ترجمه
و آيد هر شخصى با آنكه با او راننده‌اى و گواهى است
بتحقيق بودى در بيخبرى و غفلت از اين پس برداشتيم از تو پوشش و حجاب تو را پس ديده تو امروز تيز است
و گويد همنشين او اينست آنچه نزد من آماده و مهيّا است
بيفكنيد در دوزخ هر بسيار ناسپاس دشمنى كننده را
بسيار منع كننده مر امر خير متجاوز شك آورنده را
آنكه قرارداد با خدا معبود ديگرى پس بيافكنيد او را در عذاب سخت
گويد همنشين او پروردگارا طاغى و سركش نساختم او را ولى بود در گمراهى دور از حق و حقيقتى
گفت مخاصمه ننمائيد نزد من و بتحقيق پيش فرستادم بسوى شما وعيد را
تبديل كرده نميشود قول در نزد من و نيستم من هيچ ستم كننده بر بندگان
روزى كه ميگوئيم بدوزخ آيا پر شدى و ميگويد آيا هيچ زيادتى
جلد 5 صفحه 55
وجود دارد.
تفسير
خداوند متعال بمناسبت آيات سابقه متعرّض احوال روز قيامت شده كه هر كس با دو ملك كه يكى كشاننده او است بمحشر و ديگرى شاهد بر اعمال او است در دنيا چنانچه در نهج البلاغه است به پيشگاه الهى حاضر و باو گفته ميشود تو از اوضاع امروز غفلت داشتى و سرگرم بدنيا بودى پس ما پرده غفلت و غرور را از ديده بصيرت تو برداشتيم و امروز چشم ظاهر و باطن تو تند و تيز شده تمام حقائقى را كه انبياء و اوليا در دنيا خبر دادند مى‌بينى و يقين پيدا ميكنى كه حق و صدق بوده و همان ملكى كه شاهد اعمال او است چنانچه در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده عرضه ميدارد اين نوشته اعمال او است كه نزد من حاضر و آماده است يا شيطانى كه در دنيا با او بوده و او را اغوا ميكرده چنانچه از فرمايش قمّى ره و آيات بعد استفاده ميشود ميگويد اين شخص همان است كه زير دست من در دنيا اغوا شد براى بدجنسى خودش مهيّا شده براى ورود در جهنّم و خدا به پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم و امير المؤمنين عليه السّلام ميفرمايد اختيار با شما دو نفر است هر بنده ناشكر كه قدر نعمت ولايت شما را ندانسته و با شما عناد ورزيده و حقوق واجبه خود را باهلش ادا ننموده و ظلم و ستم و تعدّى و تجاوز بشما و شيعيان كرده و شكّاك در دين حق بوده و براى خدا شريك قرار داده بيندازيدش در عذاب سخت جهنّم به بيانيكه قمّى ره فرموده و امام سجّاد عليه السّلام از پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم نقل نموده كه بامير المؤمنين عليه السّلام فرمود من و تو روز قيامت در يمين عرشيم پس خدا مى‌گويد برخيزيد و هر كسى دشمن دارد و تكذيب نموده شما را در آتش بيندازيد و در مجمع و امالى علاوه بر اينمعنى از عامّه نقل نموده كه خدا بآن دو ميفرمايد و هر كس دوست دارد شما را داخل در بهشت كنيد و اين مراد است از قول خداوند ألقيا فى جهنّم كلّ كفّار عنيد و قمّى ره فرموده اين معناى قول صادق عليه السّلام على قسيم الجنّه و النّار است ولى بعضى از مفسرين گفته‌اند خطاب در ألقيا متوجّه بهمان دو ملك سائق و شهيد است و بعضى گفته‌اند بمالك دوزخ است و وجوهى براى جواز خطاب واحد بلفظ تثنيه ذكر نموده‌اند كه بهتر از همه جريان عادت عرب است
جلد 5 صفحه 56
بر آن و پر بودن دواوين شعراء از آن و بنابراين مقصود افكندن هر كافر معاند مانع الزّكوة متعدّى شاكّ مشرك است در جهنّم و در هر حال تكرار خطاب براى تأكيد استحقاق چنين كسى است و در اين حال قرين سابق الذّكر يا غير آن در هر حال شيطان يا انسانيكه با او در دنيا بوده و ظاهرا موجب گمراهى او شده عرضه ميدارد پروردگارا من تمام مؤثر در طغيان و سركشى او نبودم اين خودش ذاتا خراب و مايل بفسق و فجور و تمرّد و عصيان بود لذا گوش بفرمايش پيغمبر و امام و نوّاب او نداد و گوش بحرف من داد و اين بعد از آنستكه او مدّعى شده اين مرا اغوا نموده است لذا خدا ميفرمايد بيش از اين مجادله و خصومت با يكديگر نكنيد من قبلا اتمام حجّت بر شما نموده و وعده عذاب دادم فرمان من تخلّف‌پذير نيست و قول من دو تا نميشود قسم خوردم كفّار و دشمنان آل اطهار را بجهنّم ببرم و خواهم برد و من بهيچ وجه و هيچ مقدار بر بندگان ظلم نميكنم و نيستم من بر هيچ كسى ستم كننده هر كه را بجهنّم ببرم براى استحقاق او است كه بعمل خودش تحصيل كرده و بنابراين مبالغه در نفى است نه در منفى يعنى بسيار من ظلم كننده نيستم و محتمل است مراد مبالغه در منفى باشد كه ظاهر از كلام باعتبار وضع صيغه براى مبالغه است باين تقريب كه چون بندگان خدا زيادند و اگر خدا العياذ باللّه ستمكار باشد بر بندگان بايد زياد ستم كرده باشد و خدا زياد ستمكار نيست پس بر بندگان ظلم نميكند و در هر حال معلوم است كه مراد اين نيست كه خدا بسيار ظلم نميكند تا منافات نداشته باشد با ظلم كم آنچه ذكر شد مستفاد از كلمات مفسرين است در اطراف اين جمله ولى بنظر حقير بهتر آنستكه گفته شود اين صيغه چنانچه براى مبالغه است براى بيان شغل و نسبت هم ميباشد مانند بقّال و عطار و نجّار و اينجا در اين معنى استعمال شده و مراد آنستكه خدا نسبتى بظلم بر بندگان ندارد و ستمكار در حقّ آنها نيست اين اوضاع و احوال روزى است كه خدا جهنّم را از جنّ و انس فوج فوج پر ميكند و آن با اشتعال و التهابى كه براى فرو بردن كفّار در درون خود دارد مانند آنستكه در جواب خدا كه ميفرمايد آيا پر شدى ميگويد آيا زياده بر اين كافر و فاجرى هست كه من آن را در جوف خود هضم نمايم
جلد 5 صفحه 57
و قمّى ره نقل فرموده كه خدا وعده داده بجهنّم كه آنرا پر كند و خواهد كرد پس سؤال ميفرمايد از آن كه آيا پر شدى و او ميگويد آيا جاى زيادتى باقى ماند يعنى من ديگر جا ندارم پس بهشت ميگويد پروردگارا بجهنّم وعده فرمودى كه آنرا پر كنى و كردى و بمن وعده فرمودى كه مرا پر كنى و نكردى پس خدا خلق ميفرمايد در آنروز خلقى را و بهشت را از آنها پر ميكند پس ميفرمايد امام صادق عليه السّلام فرمود خوشا بحال آنها كه همّ و غمّ دنيا را نديدند و داخل بهشت شدند و البتّه اين سؤال و جوابها مشتمل بر مصالح و حكمى است از قبيل بروز صدق مواعيد حق و تخويف فجّار و كفّار و جلوه قهر قهّار و قدرت خداوند بر گويا نمودن اجسام جاى ترديد و اشكال نيست و اللّه اعلم.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
أَلقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفّارٍ عَنِيدٍ «24»
بيندازيد در جهنم هر كافر معاندي را أَلقِيا خطاب بآن سائق و شهيد است و در حديث است از پيغمبر اكرم که فرمود:
«اذا کان يوم القيامة يقول اللّه تعالي لي و لعلي القيا في النار من ابغضكما و ادخلا في الجنة من احبكما و ذلک قوله تعالي أَلقِيا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفّارٍ عَنِيدٍ
»
و مراد از عنيد كسي است که راه حق و طريق هدايت را رها كرده و براه باطل و ضلالت رفته، و كفار آنكه فرو رفته در كفر و ضلالت.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 24)- سپس خداوند دو فرشته مأمور ثبت اعمال را مخاطب ساخته، فرمان می‌دهد: «هر کافر متکبر لجوج را در جهنم افکنید» (أَلْقِیا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ).
ج4، ص526
نکات آیه
۱- دو فرشته موکّل بر کافران معاند، مأمور افکندن آنان به دوزخ (ألقیا فى جهنّم کلّ کفّار عنید) دو فرشته اى که مخاطب «ألقیا» قرار مى گیرند; یا «رقیب» و «عتید»ند که در دنیا همراه انسان بودند و یا «سائق» و «شهید»اند که در صحنه قیامت آدمى را همراهى خواهند کرد.
۲- فرشتگان، مأمور اجراى احکام الهى در قیامت نسبت به مجرمان (ألقیا فى جهنّم کلّ کفّار)
۳- دوزخ، فرجام هر کفرپیشه معاند حق ستیز (ألقیا فى جهنّم کلّ کفّار عنید)
۴- حق پوشان لجوج و معاند، مستحق آتش دوزخ; و نه ناآگاهان ره نیافته به حق * (ألقیا فى جهنّم کلّ کفّار عنید) وصف «کفّار» و «عنید» مشعر به علیت است; یعنى، آنچه آدمى را به سوى دوزخ مى کشاند، انکار لجوجانه و حق ستیزانه است و نه صرف انکار ناشى از جهل و نرسیدن به حق; گرچه ظاهراً به چنین فردى نیز «کافر» اطلاق مى شود.
۵- سرپوش گذاشتن بر حق و مداومت بر آن، پدید آورنده روحیه عناد و دشمنى عمیق با ارزش ها* (کلّ کفّار عنید) برداشت بالا بدان احتمال است که تقدم «کفّار» بر «عنید»، اشاره به تقدم رتبى و علّى داشته باشد.
موضوعات مرتبط
- ارزشها: زمینه دشمنى با ارزشها ۵
- جاهلان: معذوریت جاهلان ۴
- جهنم: موجبات جهنم ۴
- جهنمیان :۴
- حق: آثار کتمان حق ۵; حق ستیزان در جهنم ۳; عذاب اخروى حق ناپذیران ۴; فرجام حق ستیزان ۳; لجاجت حق ناپذیران ۴
- کافران: فرجام کافران ۳; کافران در جهنم ۳; کیفیت القاى کافران در جهنم ۱
- ملائکه: نقش ملائکه ۲; نقش ملائکه ثبت عمل ۱; نقش ملائکه سائق ۱; نقش ملائکه گواه ۱
منابع
- ↑ کتاب امالى از شیخ طوسى.
