فَاحْتَرَقَت
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
سوزاندن. ثلاثى آن مثل باب افعال و تفصيل متعدّى است (افرب) [بقره:266] به آن فشردهگى كه در آتش بود رسيد پس به سوخت. اين آيه آتش سوزى جنگلها را روشن مىكند و در (ع ص ر) مطالعه شود [انبیاء:68] گفتند او را بسوزانيد و خدايتان را يارى دهيد . صحاح گويد: احراق و تحريق دلالت بر شدّت دارند. [آل عمران:181] «حريق» پنج بار در قرآن تكرار شده است مجمع البيان آن را آتش معنى كرده و هم به معنى محرق گفته است يعنى سوزان. نا گفته نماند حريق در آيات قرآن به معنى غاعل است و اگر آن را آتش معنى مىكنيم در واقع تسميه به صفت است زيرا سوزاندن صفت آتش است معنى آيه چنين مى شود: مىگوئيم بچشند عذاب سوزاندن يا عذاب آتش را.
کلمات نزدیک مکانی
نَار کَذٰلِک فِيه يُبَيّن إِعْصَار اللّه فَأَصَابَهَا لَکُم ضُعَفَاء الْآيَات ذُرّيّة لَعَلّکُم يَا لَه تَتَفَکّرُون وَ الْکِبَر
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
