عَضّوا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

به دندان گرفتن. «عَضَّهُ عَضاً امسكه باسنانه». [آل عمران:119]. چون به خلوت شوند از خشم بر شما سرانگشتان بگزند. دندان گرفتن انگشت گاهى از خشم است چنانكه در آيه و گاهى از حسرت و تأسف است چنانكه در: [فرقان:27]. روزى ظالم از شدت تأسف هر دو دست را به دندان گيرد و گويد: ايكاش راه رسول را مى‏رفتم. و شايد «يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى يَدَيْهِ» كنايه از ندامت باشد نه آنكه واقعاً دست‏هاى خويش را به دندان خواهد گرفت. از ابن عباس نقل شده كه آيه درباره عقبة بن ابن معيط و ابّى بن خلف نازل شده. در اين صورت لام «الظالم» براى عهد است ولى ظهور آيه در عموم است و مورد مخصّص نيست. اين كلمه فقط در دو مورد فوق ذكر شده است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...