شَاکِلَتِه
از الکتاب
«شاکِلَة» در اصل، از مادّه «شکل» به معناى مهار کردن حیوان است، و «شِکال» به خود مهار مى گویند، و از آنجا که روحیات، سجایا و عادات هر انسانى او را مقید به رویه اى مى کند، به آن «شاکِلَه» مى گویند و کلمه «أَشکِلَه» به سؤال ها، نیازها و کلیه مسائلى گفته مى شود که، به نوعى انسان را مقید مى سازد.
به این ترتیب، مفهوم «شاکِلَه» هیچ گونه اختصاصى به طبیعت ذاتى انسان ندارد، لذا مرحوم «طبرسى» در «مجمع البیان» دو معنا براى آن ذکر کرده است: «طبیعت و خلقت» و «طریقه و مذهب و سنت» (چرا که هر یک از این امور انسان را از نظر عمل به نحوى مقید مى سازد).
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
فَرَبّکُم عَلَى أَعْلَم يَعْمَل بِمَن کُل يَئُوسا هُو قُل أَهْدَى کَان وَ سَبِيلا الشّرّ يَسْأَلُونَک مَسّه
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
