روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۳۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ مَعْرِفَةِ الْكَبَائِرِ الَّتِي أَوْعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهَا النَّار

روي ابراهيم بن هاشم عن عمرو بن عثمان عن احمد بن اسماعيل الكاتب عن ابيه قال :

وَ أَقْبَلَ‏ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ع‏ فِي‏ اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرَامِ‏ فَقَالَ بَعْضُهُمْ لَوْ بَعَثْتُمْ إِلَيْهِ بَعْضَكُمْ يَسْأَلُهُ فَأَتَاهُ شَابٌّ مِنْهُمْ فَقَالَ لَهُ يَا عَمِّ مَا أَكْبَرُ اَلْكَبَائِرِ قَالَ شُرْبُ اَلْخَمْرِ فَأَتَاهُمْ فَأَخْبَرَهُمْ فَقَالُوا لَهُ عُدْ إِلَيْهِ فَلَمْ يَزَالُوا بِهِ حَتَّى عَادَ إِلَيْهِ فَسَأَلَهُ فَقَالَ لَهُ أَ لَمْ أَقُلْ لَكَ يَا اِبْنَ أَخِي شُرْبَ اَلْخَمْرِ إِنَّ شُرْبَ اَلْخَمْرِ يُدْخِلُ صَاحِبَهُ فِي اَلزِّنَا وَ اَلسَّرِقَةِ وَ قَتْلِ اَلنَّفْسِ‏ اَلَّتِي حَرَّمَ اَللََّهُ‏ وَ فِي اَلشِّرْكِ بِاللَّهِ وَ أَفَاعِيلُ اَلْخَمْرِ تَعْلُو عَلَى كُلِّ ذَنْبٍ كَمَا تَعْلُو شَجَرَتُهَا عَلَى كُلِّ شَجَرَةٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۹۷

اسماعيل كاتب گويد: امام محمّد بن علىّ عليهما السّلام بمسجد الحرام وارد شد، پاره‏اى از سادات گفتند: اى كاش كسى را نزد او فرستيم و از وى سؤال كند، جوانى را فرستادند و نزد حضرت آمد، و عرض كرد يا عمّ بزرگترين معاصى كدامست؟ فرمود: شرب خمر، جوان بازگشت و آنان را خبر داد، گفتند: باز گرد و بپرس و اصرار كردند تا بازگشت و همان سؤال را تكرار كرد، حضرت فرمود: اى برادرزاده مگر براى تو نگفتم شرب خمر است، همانا ميگسارى مرد را بزنا و دزدى و قتل نفس‏ حرام از جانب خدا و بشرك با خدا ميكشاند، و كارهائى كه خمر انجام مى‏دهد بر همه گناهان فزونى دارد همچنان كه درخت آن بر همه درختان در كشيدگى برترى دارد.