روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۱۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي ابو زكريا عن ابي بصير قال قال ابو عبد الله ع :

إِذَا مَاتَ طِفْلٌ مِنْ أَطْفَالِ اَلْمُؤْمِنِينَ نَادَى مُنَادٍ فِي مَلَكُوتِ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ أَلاَ إِنَّ فُلاَنَ بْنَ فُلاَنٍ قَدْ مَاتَ فَإِنْ كَانَ مَاتَ وَالِدَاهُ أَوْ أَحَدُهُمَا أَوْ بَعْضُ أَهْلِ بَيْتِهِ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ دُفِعَ إِلَيْهِ يَغْذُوهُ وَ إِلاَّ دُفِعَ إِلَى‏ فَاطِمَةَ ع‏ تَغْذُوهُ حَتَّى يَقْدَمَ أَبَوَاهُ أَوْ أَحَدُهُمَا أَوْ بَعْضُ أَهْلِ بَيْتِهِ فَتَدْفَعُهُ إِلَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۷۱

أبو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: چون كودكى از مؤمنان بميرد نداكننده‏اى در آسمانها و زمين فرياد كند كه فرزند فلان مرد جان سپرد، پس اگر پيش از وى پدر و مادر يا يكى از اين دو يا ديگرى از خويشان مؤمن او از دنيا رفته باشد آن طفل را بدو سپارند و اگر كسى را در آن دنيا نداشته باشد سرپرستى او را به فاطمه زهرا واگذارند و تحت نظر او پرورش يابد تا پدر و مادر يا يكى از ايشان يا بعض ديگر از خويشاوندانش باو ملحق شود و آنگاه باو بسپارندش.