روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۰۶۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات

روي حماد بن عيسي عن عبد الله بن ميمون عن ابي عبد الله ع قال :

وَ لِلْعَبْدِ أَنْ يَسْتَثْنِيَ‏ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ أَرْبَعِينَ يَوْماً إِذَا نَسِيَ إِنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ أَتَاهُ‏ نَاسٌ مِنَ‏ اَلْيَهُودِ فَسَأَلُوهُ عَنْ أَشْيَاءَ فَقَالَ لَهُمْ تَعَالَوْا غَداً أُحَدِّثْكُمْ وَ لَمْ يَسْتَثْنِ فَاحْتَبَسَ‏ جَبْرَئِيلُ ع‏ عَنْهُ أَرْبَعِينَ يَوْماً ثُمَّ أَتَاهُ فَقَالَ‏ وَ لاََ تَقُولَنَّ لِشَيْ‏ءٍ إِنِّي فََاعِلٌ ذََلِكَ غَداً `إِلاََّ أَنْ يَشََاءَ اَللََّهُ وَ اُذْكُرْ رَبَّكَ إِذََا نَسِيتَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۹۷

عبد اللَّه بن ميمون گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: براى بنده در سوگند چهل روز مهلت است كه انجام آن را معلّق و مشروط به خواست خداوند كند (يعنى بگويد اگر خداوند مشيّتش تعلّق گرفت) زيرا رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله را جماعتى از يهود آمدند و سؤالاتى كردند از امور مختلفى، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بآنها فرمود: فردا صبح بيائيد تا پاسخ شما را بگويم، و

«إن شاء اللَّه»

نگفت و اين سبب شد كه چهل روز به آن حضرت وحى نشد و جبرئيل نيامد، و سپس آمد و اين آيه را آورد كه: وَ لا تَقُولَنَّ لِشَيْ‏ءٍ إِنِّي فاعِلٌ ذلِكَ غَداً الآية- كهف: ۲۳» (مگو كه فردا كارى كنم إلا آنكه بگوئى‏

«إن شاء اللَّه»

و چون فراموش كنى ذكر خداى كن).