روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۱۲۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

: 

وَ مَرَّ اَلنَّبِيُّ ص‏ عَلَى‏ كَعْبِ بْنِ عُجْرَةَ اَلْأَنْصَارِيِ‏ وَ هُوَ مُحْرِمٌ وَ قَدْ أَكَلَ اَلْقَمْلُ رَأْسَهُ وَ حَاجِبَيْهِ وَ عَيْنَيْهِ فَقَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ مَا كُنْتُ أَرَى أَنَّ اَلْأَمْرَ يَبْلُغُ مَا أَرَى فَأَمَرَهُ فَنَسَكَ عَنْهُ نُسُكاً وَ حَلَقَ رَأْسَهُ بِقَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ فَمَنْ كََانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ بِهِ أَذىً مِنْ رَأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِنْ صِيََامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ‏ فَالصِّيَامُ ثَلاَثَةُ أَيَّامٍ وَ اَلصَّدَقَةُ عَلَى سِتَّةِ مَسَاكِينَ لِكُلِّ مِسْكِينٍ صَاعٌ مِنْ تَمْرٍ وَ رُوِيَ مُدٌّ مِنْ تَمْرٍ وَ اَلنُّسُكُ شَاةٌ لاَ يُطْعَمُ مِنْهَا أَحَدٌ إِلاَّ اَلْمَسَاكِينُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۶

و پيمبر صلّى اللَّه عليه و آله بر كعب بن عجره انصارى كه محرم بود بگذشت، در حالى كه شپش سرش و ابروانش و چشمانش را خورده بود. پس رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله گفت: گمان نداشتم كه كار بجائى بكشد كه همى نگرم! پس بمقتضاى قول خداى عزّ و جلّ كه فرموده: «پس كسى از شما كه بيمار باشد، يا موى سرش بعلت مرض يا حشراتى كه‏ در سر او باشند او را آزار دهد، (باكى نيست كه سر خود را بتراشد) و در اين حال فديه‏اى عبارت از روزه يا صدقه، يا نسكى بر عهده دارد. به مقتضاى اين ارشاد الهى فرمود تا نسكى از جانب او گذراندند. و سر او را تراشيدند. پس روزه، كه در اين ارشاد الهى آمده، امساك سه روز است، و صدقه شش صاع از خرما در هر روز يك صاع است، و نسك گوسپندى است كه جز مساكين از آن اطعام نشوند.