روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۶۳

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

سهل بن زياد عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن مرازم و يزيد بن حماد جميعا عن عبد الله بن سنان فيما اظن عن ابي عبد الله ع انه قال :

لَوْ أَنَّ غَيْرَ وَلِيِ‏ عَلِيٍّ ع‏ أَتَى‏ اَلْفُرَاتَ‏ وَ قَدْ أَشْرَفَ مَاؤُهُ عَلَى جَنْبَيْهِ وَ هُوَ يَزُخُّ زَخِيخاً فَتَنَاوَلَ بِكَفِّهِ وَ قَالَ بِسْمِ اَللَّهِ فَلَمَّا فَرَغَ قَالَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ كَانَ‏ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۳۶

بگمانم عبد اللَّه بن سنان است كه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده فرمود: اگر براستى جز دوست على عليه السّلام كسى بشط فرات درآيد و آب آن بدو پهلوى او برسد و از زيادى برق زند و او يك مشت از آن آب بردارد و هنگام نوشيدن «بسم اللَّه ...» نيز بگويد، و پس از آشاميدن «الحمد للَّه» هم بگويد (براى او در حرمت چون) خون ريخته يا گوشت خوك است.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۰۶

گمان مى‏كنم كه عبد اللَّه بن سنان مى‏گويد كه امام صادق عليه السّلام فرموده: اگر جز دوست على بر سر فرات آيد و آبش تا دو پهلوى او برآيد و برق زند و او مشتى از آن را به كف گيرد و بگويد

«بسم اللَّه»

و پس از فراغت از آشاميدن بگويد

«الحمد للَّه»

، اين آب براى او همچون خون ريخته شده و گوشت خوك حرام است.