روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۹۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن حماد عن ربعي عن الفضيل عن ابي عبد الله ع قال :

يُسْلَبُ مِنْهُ رُوحُ اَلْإِيمَانِ مَا دَامَ عَلَى بَطْنِهَا فَإِذَا نَزَلَ عَادَ اَلْإِيمَانُ قَالَ قُلْتُ لَهُ أَ رَأَيْتَ إِنْ هَمَّ قَالَ لاَ أَ رَأَيْتَ إِنْ هَمَّ أَنْ يَسْرِقَ أَ تُقْطَعُ يَدُهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۴۳

از فضيل، از امام صادق (ع)، فرمود: تا به روى شكم او است (يعنى زن زانيه)، روح ايمان از او برود، و چون فرود آيد، بدو برگردد، گويد: به آن حضرت گفتم: بفرمائيد اگر تنها قصد زنا كند؟ فرمود: نه، بگو بدانم اگر قصد دزدى كند، دستش بريده شود؟

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۸۳

فضيل گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: تا زمانى كه مردى روى شكم زن زانيه است، روح ايمان از او سلب مى‏شود، عرضكردم بفرمائيد اگر قصد زنا كند چطور؟ فرمود: نه (روح ايمانش سلب نشود) بگو بدانم اگر قصد دزدى كند دستش بريده نميشود؟ (پس همچنان كه با قصد دزدى دست بريده نميشود، با قصد زنا هم روح ايمان سلب نميشود و اين مفاسد و عقوبات بر انجام فعل مترتب است نه بر قصد آن).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۷۳

على بن ابراهيم، از پدرش، از حمّاد، از ربعى، از فضيل، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «روح ايمان از زناكننده ربوده مى‏شود، مادامى كه بر بالاى شكم زن باشد، و چون فرود آيد، ايمان برمى‏گردد». راوى مى‏گويد كه: عرض كردم: مرا خبر ده كه اگر قصد زنا كند، چنين خواهد بود؟ فرمود: «نه، مرا خبر ده كه اگر قصد كند كه دزدى كند، آيا جايز است كه دستش بريده شود» (يا دستش را مى‏برى)؟.