روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۸۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن خالد و الحسين بن سعيد جميعا عن النضر بن سويد عن يحيي بن عمران الحلبي عن حسين بن ابي العلا عن حبيب بن بشر قال قال ابو عبد الله ع سمعت ابي يقول :

لاَ وَ اَللَّهِ مَا عَلَى وَجْهِ اَلْأَرْضِ شَيْ‏ءٌ أَحَبَّ إِلَيَّ مِنَ اَلتَّقِيَّةِ يَا حَبِيبُ‏ إِنَّهُ مَنْ كَانَتْ لَهُ تَقِيَّةٌ رَفَعَهُ اَللَّهُ يَا حَبِيبُ‏ مَنْ لَمْ تَكُنْ لَهُ تَقِيَّةٌ وَضَعَهُ اَللَّهُ يَا حَبِيبُ‏ إِنَّ اَلنَّاسَ إِنَّمَا هُمْ فِي هُدْنَةٍ فَلَوْ قَدْ كَانَ ذَلِكَ‏ كَانَ هَذَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۴۱

از حبيب بن بشر كه فرمود (ع): از پدرم شنيدم مى‏فرمود: نه به خدا در روى زمين چيزى نيست كه نزد من محبوب‏تر از تقيّه باشد. اى حبيب، راستش اين است كه هر كه تقيّه كند، خدا او را بالا برد، اى حبيب، هر كه تقيّه نكند، خدا او را پست كند. اى حبيب، راستى كه مردم همانا در حال صلح و سازشند و اگر آن باشد اين هم هست (يعنى اگر امام قائم ظهور كند و فرمان جهاد دهد با مخالفان، ترك تقيّه هم كه آرمان شما است عملى شود- از مجلسى ره).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۰۸

حبيب بن بشر گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: شنيدم پدرم ميفرمود: نه بخدا: در روى زمين چيزى محبوبتر از تقيه نزد من نيست، اى حبيب همانا هر كه تقيه كند خدايش بالا برد، اى حبيب هر كه تقيه نكند خدايش پست كند، اى حبيب، مردم در صلح و سازشند، سپس اگر آن باشد، اين هم باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۴۱

محمد بن يحيى روايت كرده است، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن خالد و حسين بن سعيد و هر دو، از نضر بن سويد، از يحيى بن عمران حلبى، از حسين بن ابى‏العلاء، از حبيب بن بشر كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «از پدرم شنيدم كه مى‏فرمود: نه، به خدا سوگند كه بر روى زمين چيزى نيست كه دوست‏تر باشد از تقيّه. اى حبيب! به درستى كه هر كه را تقيّه بود، خداى- تعالى- او را بلند گردانيد. اى حبيب! هر كه را تقيّه نبود، خدا او را پست گردانيد. اى حبيب! به درستى كه مردمان در صلح‏اند (يعنى مادامى كه در صلح‏اند، تقيّه برطرف نمى‏شود، و چون به خروج حضرت قائم عليه السلام‏ صلح برطرف شود، تقيّه برطرف خواهد شد. و به سوى اين مطلب اشاره فرمود كه مى‏فرمايد كه:) پس اگر آن باشد، اين خواهد بود».