روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۲۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابو علي الاشعري عن محمد بن حسان و عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد جميعا عن محمد بن علي عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر قال قال ابو عبد الله ع :

أَيُّمَا مُؤْمِنٍ كَانَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ مُؤْمِنٍ حِجَابٌ ضَرَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ‏ اَلْجَنَّةِ سَبْعِينَ أَلْفَ سُورٍ مَا بَيْنَ اَلسُّورِ إِلَى اَلسُّورِ مَسِيرَةُ أَلْفِ عَامٍ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۴۹

از مفضل بن عمر، گويد: امام صادق (ع) فرمود: هر آن مؤمنى كه ميان او و ميان مؤمن ديگر در بسته‏اى باشد، خداى عز و جل ميان او و بهشت هفتاد هزار بارو بكشد كه ميان هر دو بارو هزار سال مسافت فاصله باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۶۹

مفضل بن عمر گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر مؤمنى كه ميانه او و مؤمن ديگر حجابى باشد خداى عز و جل ميان او و بهشت هفتاد هزار ديوار بلند بكشد كه بين هر دو ديوار هزار سال راه مسافت باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۸۵

ابو على اشعرى روايت كرده است، از محمد بن حسّان و چند نفر از اصحاب ما، از احمد بن محمد بن خالد و هر دو، از محمد بن على، از محمد بن سنان، از مفضّل بن عمر كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «هر مؤمنى كه ميان او و مؤمنى ديگر، حجاب و مانعى باشد از پرده و غير آن، به وضعى كه او را نتواند ديد، خداى عز و جل در ميان او و بهشت، هفتاد هزار حصار بزند، كه مسافت ميان هر حصارى تا حصارى، به قدر هزار ساله راه باشد».