روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۲۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي بن عبيد عن يونس عن سماعه قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

أَيُّمَا مُؤْمِنٍ مَشَى مَعَ أَخِيهِ اَلْمُؤْمِنِ فِي حَاجَةٍ فَلَمْ يُنَاصِحْهُ فَقَدْ خَانَ اَللَّهَ وَ رَسُولَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۴۷

از سماعه، گويد: شنيدم از امام صادق (ع) مى‏فرمود: هر كه با برادر مؤمن خود در باره انجام حاجتى از او اقدام كند و حق نصيحت را براى او به جا نياورد، محققاً به خدا و رسولش خيانت كرده است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۶۸

سماعة گويد: شنيدم حضرت صادق عليه السّلام ميفرمود: هر مؤمنى كه با برادر مؤمنش دنبال حاجتى از او برود و براى او مصلحت انديشى نكند بخدا و رسولش خيانت كرده.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۸۳

على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى بن عبيد، از يونس، از سماعه روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «هر مؤمنى كه با برادر مؤمن خود در حاجتى راه رود و او را خيرخواهى نكند، به حقيقت كه با خداى عز و جل و رسولش صلى الله عليه و آله خيانت كرده است».