روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۳۳

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد و محمد بن الحسن عن سهل بن زياد و محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي جميعا عن الحسن بن محبوب عن ابي حمزه الثمالي قال سمعت ابا جعفر ع يقول :

يَا ثَابِتُ‏ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدْ كَانَ وَقَّتَ هَذَا اَلْأَمْرَ فِي اَلسَّبْعِينَ فَلَمَّا أَنْ قُتِلَ‏ اَلْحُسَيْنُ‏ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ اِشْتَدَّ غَضَبُ اَللَّهِ تَعَالَى عَلَى أَهْلِ اَلْأَرْضِ فَأَخَّرَهُ إِلَى أَرْبَعِينَ وَ مِائَةٍ فَحَدَّثْنَاكُمْ‏ فَأَذَعْتُمُ اَلْحَدِيثَ فَكَشَفْتُمْ قِنَاعَ اَلسَّتْرِ وَ لَمْ يَجْعَلِ اَللَّهُ‏ لَهُ بَعْدَ ذَلِكَ وَقْتاً عِنْدَنَا وَ يَمْحُوا اَللََّهُ مََا يَشََاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ اَلْكِتََابِ‏ قَالَ‏ أَبُو حَمْزَةَ فَحَدَّثْتُ بِذَلِكَ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَقَالَ قَدْ كَانَ كَذَلِكَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۱

ابى حمزه ثمالى گويد: شنيدم امام باقر (ع) مى‏فرمود: اى ثابت به راستى خدا تبارك و تعالى وقت اين امر را در هفتاد گذاشته بود و چون حسين (ع) كشته شد خشم خدا تعالى بر اهل زمين سخت شد و آن را براى صد و چهل پس انداخت، ما براى شما باز گفتيم و شما فاش كرديد حديث را و پرده از راز برداشتيد و خدا پس از آن وقتى به ما اعلام نكرده، و خداست كه هر چه را خواهد محو كند و هر چه را خواهد ثبت كند، ابو حمزه گويد: همين را براى امام صادق (ع) باز گفتم. فرمود: همچنين بوده است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۹۰

ابو حمزه ثمالى گويد: شنيدم امام باقر عليه السلام ميفرمود: اى ثابت همانا خداى تبارك و تعالى اين امر را در هفتاد وقت گذاشت، چون حسين صلوات اللَّه عليه كشته شد، خشم خداى تعالى بر اهل زمين سخت گشت، آن را تا صد و چهل بتأخير انداخت. سپس كه ما بشما خبر داديم، آن خبر را فاش كرديد و از روى پوشيده پرده برداشتيد، بعد از آن خدا براى آن وقتى نزد ما قرار نداد. خدا هر چه را خواهد محو كند و ثابت گذارد و اصل كتاب نزد اوست. ابو حمزه گويد: من اين حديث را بامام صادق عليه السلام عرضكردم، فرمود: چنين بوده است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۲۷۵

على بن محمد و محمد بن حسن، از سهل بن زياد؛ و محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، همه از حسن بن محبوب، از ابو حمزه ثُمالى روايت كرده‏اند كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى‏فرمود: «اى ثابت، به درستى كه خداى تبارك و تعالى اين امر را در هفتاد سال معين فرموده بود، و چون امام حسين- صلوات اللَّه عليه- شهيد شد، غضب خداى عزّوجلّ بر اهل زمين شديد گرديده، پس، آن را به تأخير انداخت تا سال صد و چهلم از هجرت، و ما شما را خبر داديم و شما حديث ما را فاش كرديد و پرده‏اى را كه چون مَعجر بر سران كشيده بود برداشتيد، و خدا براى آن، بعد از اين، وقتى در نزد ما قرار نداده كه آن را بدانيم. «يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ» «۱»». ابوحمزه مى‏گويد كه: حضرت امام جعفر صادق عليه السلام را به اين حديث خبر دادم فرمود كه: «چنين بود». __________________________________________________

(۱). رعد، ۳۹.