روایت:الکافی جلد ۱ ش ۴۵۱

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن محمد بن الفضيل عن ابي حمزه عن ابي جعفر ع قال قال :

وَ اَللَّهِ مَا تَرَكَ اَللَّهُ أَرْضاً مُنْذُ قَبَضَ‏ آدَمَ ع‏ إِلاَّ وَ فِيهَا إِمَامٌ يُهْتَدَى بِهِ إِلَى اَللَّهِ وَ هُوَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ لاَ تَبْقَى اَلْأَرْضُ بِغَيْرِ إِمَامٍ حُجَّةٍ لِلَّهِ عَلَى عِبَادِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۳

امام باقر (ع) فرمود: به خدا از روزى كه آدم (ع) قبض روح شده، خدا زمينى را وانگذارده جز آنكه در آن امام و پيشواى دادگسترى بوده است كه بوسيله آن به سوى خدا رهبرى مى‏شدند و او حجت خدا بوده است بر بندگانش و زمين بى‏حجت خدا بر بندگانش نمى‏ماند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۵۲

امام باقر عليه السلام فرمود: بخدا سوگند از زمانى كه خدا آدم را قبض روح نمود زمينى را بدون امامى كه بوسيله او بسوى خدا رهبرى شوند وانگذارد و او حجت خداست بر بندگانش و زمينى بدون امامى كه حجت خدا باشد بر بندگانش وجود ندارد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۵۶۳

على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى، از محمد بن فُضيل، از ابوحمزه، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه گفت: آن حضرت فرمود: «به خدا سوگند كه خدا زمين را وانگذاشته از وقتى كه قبض روح آدم فرموده تا امروز، مگر آن‏كه در آن، امام و پيشوا بوده كه به سبب او راه يافتن به سوى خدا به عمل آيد. و امام، و حجت خداست بر بندگان او و زمين باقى نمى‏ماند بدون امامى كه حجت است از براى خدا بر بندگانش».