روایت:الکافی جلد ۱ ش ۲۹۶

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

محمد بن يحيي العطار عن احمد بن محمد بن عيسي الاشعري عن الحسين بن سعيد الاهوازي عن النضر بن سويد عن عاصم بن حميد عن ابي عبد الله ع قال :

قُلْتُ لَمْ يَزَلِ اَللَّهُ مُرِيداً قَالَ إِنَّ اَلْمُرِيدَ لاَ يَكُونُ إِلاَّ لِمُرَادٍ مَعَهُ‏ لَمْ يَزَلِ اَللَّهُ عَالِماً قَادِراً ثُمَّ أَرَادَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۳۱۵

عاصم بن حميد گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم، گفتم: خدا هميشه اراده دارد؟ فرمود: داشتن اراده با وجود مرادى است، خدا هميشه دانا و توانا بوده و سپس اراده كرده است (براى ايجاد موجودات عالم امكان).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۴۸

عاصم گويد: بامام صادق (ع) عرضكردم: خدا هميشه مريد (با اراده) است؟ فرمود: مريد نميباشد مگر با بودن مراد (اراده شده) با او، خدا هميشه عالم و قادر است و سپس اراده كرده است (هنگامى كه خواست چيزى خلق كند).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۳۴۹

محمد بن يحيى عطّار، از احمد بن محمد بن عيسى اشعرى، از حسين بن سعيد اهوازى، از نضر بن سُويد، از عاصم بن حُميد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: به خدمت آن حضرت عرض كردم كه خداى تعالى، هميشه مريد و صاحب اراده بود؟ و حضرت فرمود كه: «مريد نمى‏باشد، مگر آن‏كه مراد با او مى‏باشد، و هميشه خدا عالم و قادر بوده و بعد از آن اراده فرموده».