تفسیر:المیزان جلد۵ بخش۲۴
از الکتاب
| → صفحه قبل | صفحه بعد ← |
- آيات ۵۰ - ۴۱ سوره مائده
- بيان زمينه سياق اين آيات شريفه و ارتباط اجزاى آنها با يكديگر
- معناى « سحت » در جمله « اكالون للسحت »
- قرآن وجود حكم خدا را در تورات فعلى تصديق مى كند، همانطور كه محرف بودن آن رااعلام نموده است
- تورات ، متناسب با استعداد بنى اسرائيل ، مشتمل است بر مقدارى از هدايت نهكل هدايت
- ترس و طمع مانع بيان آيات الهى و احكام خدا نشود
- تشريع احكام قصاص
- در قرآن جزئيات نزول انجيل بر عيسى (ع ) ذكر نشده است
- مراد از « هدى » بودن تورات و انجيلاشتمال آنها بر معارف اعتقاديه است و مراد از نور بودنشان شرايع و احكام آنها است
- معناى كفر كسى كه بدانچه خدا نازل فرموده حكم نكند
- معناى كفر كسى كه بدانچه خدا نازل فرموده حكم نكند
- تصديق تورات و انجيل با اعتقاد به منسوخ گشتن وتكميل آنها با قرآن منافات ندارد
- « دين » معنائى عمومى تر از « شريعت » دارد، شريعت نسخ مى شود ولى دينقابل نسخ نيست
- معناى كلمه « ملت » و نسبت آن با « شريعت » و « دين »
- علت اختلاف شرايع اين است كه غرض اصلى از شرايع ، امتحانهاى امتهاى مختلف الاستعداددر ادوار مختلف است
- عصمت پيامبر (ص ) به معناى مختار نبودن او دراعمال نيست
- روى گرداندن مردم از رسول الله (ص ) و دعوت او، نبايد موجب غصه خوردن پيامبر (ص )گردد
- قضيه گفتگوى ابن صوريا (از احبا يهود) بارسول الله (ص ) در ذيل آيه : « لا يحزنك ... »
- وجود حكم رجم و حكم قصاص در تورات فعلى
- رواياتى درباره مراد از « سحت »
- عدم نسخ آيه : « فاحكم بينهم او اعرض عنهم » با جمله « و ان احكم بينهم بماانزل الله »
- استدلال لطيف امام صادق عليه السلام به آيه : « انا انزلنا التورية ... » در موردعلومى كه شايسته مقام امامت است
- رواياتى در مورد حكم نكردن به ما انزل الله
- درگذشتن از جانى موجب بخشودگى گناهان مى شود
- آن قاضى كه هم به حق آگاه باشد و هم به حق قضاوت كند،اهل بهشت است
| → صفحه قبل | صفحه بعد ← |
