المرسلات ٧

از الکتاب
کپی متن آیه
إِنَّمَا تُوعَدُونَ‌ لَوَاقِعٌ‌

ترجمه

که آنچه به شما (درباره قیامت) وعده داده می‌شود، یقیناً واقع‌شدنی است!

كه آنچه وعده داده مى‌شويد قطعا رخ دادنى است
كه آنچه وعده يافته‌ايد قطعاً رخ خواهد داد.
(قسم به همه اینان) که آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دهند البته واقع خواهد شد.
[به همه این حقایق سوگند] که آنچه [به عنوان روز قیامت] وعده داده می شوید بی تردید واقع شدنی است.
كه آنچه به شما وعده داده شود واقع خواهد شد.
که آنچه به شما وعده داده شده است، رخ دادنی است‌
كه همانا آنچه وعده داده مى‌شويد- رستاخيز- شدنى و بودنى است.
قطعاً چیزی که از آن بیم داده می‌شوید (و قیامت نام دارد) به وقوع می‌پیوندد.
همواره آنچه وعده یافته‌اید بی‌چون شدنی است.
که آنچه وعده داده شوید فرودآینده است‌

Surely what you are promised will happen.
ترتیل:
ترجمه:
المرسلات ٦ آیه ٧ المرسلات ٨
سوره : سوره المرسلات
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَا تُوعَدُونَ»: آنچه بدان مژده داده می‌شوید و بیم می‌گردید. مراد قیامت و آخرت است.


تفسیر

تفسیر نور (محسن قرائتی)


{{{1}}}

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ «7»

إِنَّما تُوعَدُونَ‌: جز اين نيست آنچه وعده داده مى‌شوند بدان از آمدن قيامت و آنچه متعلق به آنست از ثواب و عقاب، لَواقِعٌ‌: هرآينه به وقوع آينده و ظاهر شونده است.

جلد 13 - صفحه 430


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً «1» فَالْعاصِفاتِ عَصْفاً «2» وَ النَّاشِراتِ نَشْراً «3» فَالْفارِقاتِ فَرْقاً «4»

فَالْمُلْقِياتِ ذِكْراً «5» عُذْراً أَوْ نُذْراً «6» إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ «7» فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ «8» وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ «9»

وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ «10» وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ «11» لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ «12» لِيَوْمِ الْفَصْلِ «13» وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ «14»

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ «15»

ترجمه‌

سوگند بفرشتگان فرستاده شده براى امور خير

پس سير كنندگانند در فرمان مانند باد تند سير كردنى‌

و سوگند به فرشتگان منتشر سازنده علوم و معارف منتشر ساختنى‌

پس جدا كنندگان حق از باطلند جدا كردنى‌

پس القاء كنندگانند موجبات تذكّر مردم را

براى معذور داشتن آنان و ترساندنشان‌

همانا آنچه وعده داده ميشويد البته واقع شونده است‌

پس وقتى كه ستاره‌ها بى‌نور شوند

و وقتى كه آسمان شكافته گردد

و وقتى كه كوهها پراكنده شوند

و وقتى كه پيغمبران وقتشان تعيين شود

ميدانيد براى چه روزى در اين امور تأخير شده‌

براى روز جدا كردن‌

و چه ميدانى كه چه روزى است روز جدا كردن‌

واى در چنين روز بر تكذيب كنندگان.

تفسير

خداوند متعال قسم ياد فرموده بفرشتگانى كه فرستاده شدند براى نيكى و نكوئى و آنچه معروف و پسنديده است از فرمان الهى و بنابر اين عرفا مفعول له است و اينمعنى از امير المؤمنين عليه السّلام نقل شده و بعضى عرفا را بمعناى پى در پى گرفته‌اند و بنابر اين حال است پس مانند بادهاى تند در انجام او امر حق شتاب مينمايند و نيز بفرشتگانى كه نشر و شيوع ميدهند علوم و معارف حقّه الهيّه را در عالم بخوبى پس جدا كنندگانند ميان حق و باطل بطور واضح پس‌


جلد 5 صفحه 325

القاء و وحى مينمايند به پيغمبران خدا موجبات تذكّر و هدايت خلق را براى آنكه معذور باشند كسانيكه عمل نمودند بآنچه واصل شده بآنان از احكام در ترك آنچه بايشان نرسيده و بترسند كسانيكه عمل ننمودند از عقاب الهى و بنابر اين عذرا او نذرا دو مصدر و مفعول له ميباشند و كلمه او براى تقسيم است و در واقع قسم بدو دسته از فرشتگان ياد شده يكدسته وسائط خير و سعادت بشر و دسته ديگر امناء وحى و ابلاغ بانبياء عظام و بقيه فقرات اوصاف آن دو دسته‌اند كه خداوند ذكر فرموده ولى بر حسب ظاهر مفسّرين هر پنج جمله و آيه را بقسم تفسير نموده‌اند و بنابر اين فرقى بين واو وفاء نيست و در معناى جمله‌ها هم اختلافاتى شده كه حاجت بذكر آنها نيست چون آنچه ذكر شد اقرب و اظهر است و فائده اين جمله‌ها و قسم تأكيد مطالب آتيه و تعظيم ملائكه و بيان ترتيب نزول خيرات و حكمت بعثت انبياء است و آنچه قسم براى آن ياد شده آنستكه وعده انبيا كه بمردم ميدهند از حشر و نشر و حساب و جزا واقع شونده و حق است و فرموده پس آن در وقتى است كه ستاره‌ها بى‌نور شوند چنانچه قمّى ره نقل نموده و از امام باقر عليه السّلام بآن تصريح شده و در وقتى است كه آسمان شكافته گردد براى نزول ملائكه و در وقتى است كه كوهها از جا كنده و پراكنده گردد و در وقتى است كه پيغمبران مبعوث شوند در اوقات مختلفه چنانچه قمّى ره نقل نموده و در مجمع نسبت بامام صادق عليه السّلام داده و ظاهرا مراد تعيين وقت شهادت ايشان بر امّتهاشان بسعادت و شقاوت است و اقتت در اصل وقتت بوده و او براى ثقالت ضمّه قلب بهمزه شده يعنى تعيين وقت شود براى ايشان و بواو نيز قرائت شده است و بعد از اين علائم و آيات قيامت خداوند از روى تعجب ميفرمايد اى مردم ميدانيد براى چه روزى در اين آيات و شهادت انبيا بر اممشان تأخير روى داده و اجل و مدّت قرار داده شده براى رسيدن آن و جواب فرموده براى روز فصل خصومت حقّ در ميان خلق و براى عظمت امر و سختى آنروز فرموده و چه ميدانى تو اى انسان چه روزى است روز فصل خصومت نمودن خداوند در ميان بندگان و جدائى افكندن بين حقّ و باطل و محقّ و مبطل و اى در آنروز بحال تكذيب كنندگان انبيا و اوليا در دنيا خبر ايشان را از قيامت‌


جلد 5 صفحه 326

و غيرها و كلمه ويل تهديد بعذاب و سختى و گرفتارى آنروز است كه در اينسوره براى تأكيد مكرّر ميشود.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


إِنَّما تُوعَدُون‌َ لَواقِع‌ٌ «7»

جواب‌ قسم‌ ‌است‌ جز ‌اينکه‌ نيست‌ ‌که‌ آنچه‌ وعده‌ داده‌ شده‌ايد ‌هر‌ آينه‌ وقوع‌ پيدا ميكند و تخلف‌ پذير نيست‌ آنچه‌ وعده‌ داده‌ ‌شده‌.

سر ‌تا‌ سر قرآن‌ اما ‌بر‌ اهل‌ ايمان‌ و تقوي‌ و عاملين‌ باعمال‌ صالحه‌ بهشت‌ و حور و قصور بلكه‌ ‌در‌ دنيا مشمول‌ نعم‌ و تفضلات‌ الهي‌ و راحتي‌ موت‌ و سعه‌ قبر و بهشت‌ عالم‌ برزخ‌ و بشارات‌ ملائكه‌ و بعث‌ ‌با‌ صورت‌ نوراني‌ و نامه‌ بدست‌ راست‌ و حساب‌ يسير و حشر ‌با‌ انبياء و ائمه‌ و نعمتهاي‌ بهشت‌ و ساير تفضلات‌، و اما ‌بر‌ كفار و مشركين‌ و ضالين‌

جلد 17 - صفحه 338

و مضلين‌ و مبدعين‌ و ناصبين‌ و بالجمله‌ ‌غير‌ مؤمنين‌ بلاهاي‌ دنيوي‌ و سختي‌ جان‌ دادن‌ و عذاب‌ قبر و عالم‌ برزخ‌ و صحراي‌ محشر و خلود ‌در‌ آتش‌ و حشر ‌با‌ شياطين‌ و ساير عقوبات‌.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 7)- حال باید دید که این سوگندها برای چه منظوری است؟ در این آیه پرده از روی این معنی برداشته، می‌گوید: «آنچه به شما (در باره قیامت) وعده داده می‌شود یقینا واقع شدنی است» (انما توعدون لواقع).

بعث و نشور، ثواب و عقاب، حساب و جزا، همه حق است، و تردیدی در آن نیست.

نکات آیه

۱ - وعده هاى الهى، حتمى و تخلف ناپذیر است. (إنّما توعدون لوقع) «إنّما» مرکب است از «إنّ» و «ما»ى موصوله و حرف «إنّ» و «لام» در «لواقع» براى تأکید است.

۲ - قیامت، حقیقتى تحقق یافتنى و وعده اى تخلف ناپذیر است. (إنّما توعدون لوقع) از آیات بعدى، استفاده مى شود که مقصود از وعده در این آیه، برپایى قیامت است.

۳ - اهمیت و جایگاه ویژه مسأله قیامت، در سلسله معارف الهى (و المرسلت عرفًا ... إنّما توعدون لوقع) پنچ بار سوگند الهى براى اثبات و قطعیت برپایى قیامت، بیانگر برداشت یاد شده است.

موضوعات مرتبط

  • خدا: حتمیت وعده هاى خدا ۱، ۲
  • قیامت: اهمیت قیامت ۳; حتمیت قیامت ۲; وعده قیامت ۲

منابع