القمر ٤٣
| کپی متن آیه |
|---|
| أَ کُفَّارُکُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولٰئِکُمْ أَمْ لَکُمْ بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ |
ترجمه
| القمر ٤٢ | آیه ٤٣ | القمر ٤٤ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَ کُفَّارُکُم ...»: استفهام انکاری است و برای تهدید و سرزنش قریشیان است، و بدیشان می‌فهماند که میان کافران معاصر و میان کافران پیشین تفاوتی نیست و چه بسا شما هم به سرنوشت دردناک ایشان گرفتار آئید. «بَرَآءَةٌ»: امان نامه. مصونیت از عذاب الهی. امان. «الزُّبُرِ»: جمع زَبور، به معنی مزبور، یعنی مکتوب است. مراد کتابهای آسمانی است (نگا: آل‌عمران / نحل / ، شعراء / .
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَ كُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَراءَةٌ فِي الزُّبُرِ «43» أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ «44»
آيا كافرانِ شما از آنان بهترند (تا ما آنان را به قهر نگيريم) يا براى شما امان نامه‌اى در كتابهاى آسمانى است؟ يا مى‌گويند: ما همگى پشتيبان يكديگريم (و قدرتى ما را نخواهد شكست)؟
تفسير نور(10جلدى)، ج9، ص: 364
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
أَ كُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَراءَةٌ فِي الزُّبُرِ (43)
بعد از ذكر اخبار مكذبان و بيان نوع عذاب ايشان به جهت تهديد اهل مكه فرمايد:
أَ كُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولئِكُمْ: آيا كفار شما اى مشركان عرب بهترند در شدت و قوت و عدد يا در كيش و ملت از اين گروه مكذبان كه مذكور شدند از قوم نوح و هود و صالح و لوط و قبطيان. «استفهام انكارى است» يعنى ايشان از آنها در قوت و سطوت و كثرت و ملت بهتر نيستند، و چون آنها به چنگال عقوبت و عذاب گرفتار شدند، پس چرا ايشان معذب نتوانند شد. أَمْ لَكُمْ بَراءَةٌ فِي الزُّبُرِ: يا آنكه مر شما راست اى مشركان برائتى در كتابهاى سماوى در ايمن بودن از عذاب، يعنى برات سماوى كه مكتوب باشد بر نام شما كه هر كه از شما كافر شود و تكذيب پيغمبر نمايد ايمن از عذاب است.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
أَ كُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَراءَةٌ فِي الزُّبُرِ (43) أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ (44) سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ يُوَلُّونَ الدُّبُرَ (45) بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السَّاعَةُ أَدْهى وَ أَمَرُّ (46) إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ (47)
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (48) إِنَّا كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ (49) وَ ما أَمْرُنا إِلاَّ واحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (50) وَ لَقَدْ أَهْلَكْنا أَشْياعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (51) وَ كُلُّ شَيْ‌ءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ (52)
وَ كُلُّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ (53) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ (54) فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ (55)
جلد 5 صفحه 107
ترجمه
آيا كافران شما بهترند از آن اقوام نامبرده يا براى شما امان نامه‌ايست در كتابها
يا مى‌گويند ما جماعت انتقام كشنده‌ايم
زود باشد كه فرارى شوند آن جماعت و برگردانند پشت‌هاى خودشان را
بلكه قيامت وعده‌گاه آنها است و قيامت ابتلائش شديدتر و تلخ‌تر است
همانا گناهكاران در گمراهى و زبانه‌هاى آتش سوزانند
روز كه كشيده ميشوند در آتش بر رويهاشان بچشيد برخورد دوزخ را
همانا ما همه چيز را آفريديم باندازه
و نيست فرمان ما مگر يكبار مانند يكبار توجّه نمودن بچيزى با شتاب بچشم
و بتحقيق هلاك كرديم امثال شما را پس آيا پند گيرنده‌اى هست
و هر چه بجا آورده‌اند آنرا در كتابها است
و هر كوچك و بزرگى نوشته شده است
همانا پرهيزكاران در بهشتها و كنار نهرهايند
در جايگاه راستى و درستى و صفا نزد پادشاه با اقتدار.
تفسير
خداوند متعال بعد از نقل قضاياى سابقه خطاب باهالى مكّه فرموده ميفرمايد آيا كفّار شما برتر و بالاتر و قوى و نيرومندترند از اقوام سابقه كه احوالشان و نتيجه اعمالشان مكرّر ذكر شد يا شما سند امان خود را از عذاب الهى در كتب سماوى گرفته‌ايد و در آنها خدا يادداشت فرموده كه اهالى مكّه را عذاب نفرمايد يا ميگويند ما جماعتى هستيم كه متّفق و متّحد با يكديگريم و ميتوانيم انتقام خودمان را از دشمنانمان بكشيم و كسى نميتواند بر ما غالب شود و افراد منتصر بملاحظه لفظ جميع است و قمّى ره فرموده قريش گفتند ما اجتماع نموديم كه انتقام خودمان را بقتل تو اى محمّد بكشيم پس اين آيه نازل شد و يكى از اخبار غيبيّه قرآن كه مثبت اعجاز آن و رسول خاتم است اين است كه خداوند خبر داده كه در آتيه نزديكى كه جنگ بدر باشد اجتماع آنها مبدّل بهزيمت و فرار و اقبالشان منجرّ به ادبار خواهد شد و واقع شد و آن اوّلين فتح بزرگ اسلام بود بعد از هجرت ولى خدا ميفرمايد موعد اصلى و عذاب كامل آنها در قيامت است و داهيه آنروز أدهى و أشدّ و طعم عذابش تلخ‌تر و استمرارش بيشتر است و اين هزيمت و فرار و قتل و اسارت و ادبار طليعه‌اى است از آن خفّت و انكسار و مشتى است نمونه از خروار گناهكاران در دنيا بضلالت و در گمراهى از حق و حقيقت بسر ميبرند و در
جلد 5 صفحه 108
آخرت بشعله‌هاى آتش سوزان جهنم معذّبند و قمّى ره فرموده سعير وادى بزرگى است در جهنّم و روز كه بعنف و جبر كشيده ميشوند بسوى آتش و برو در آن افكنده ميشوند بآنها گفته شود بچشيد طعم اصابت و مساس با آتش جهنّم را و سقر نام جهنم است و براى تعريف و تأنيث ممنوع از صرف شده و در بعضى از روايات بوادى مخصوصى در جهنّم براى اهل تكبّر كه آتش آن سوزانتر است معرّفى شده و خداوند هر چه را خلق فرموده بر طبق حكمت و مصلحت و بمقدار موافق با آن دو كه مكتوب در لوح محفوظ است خلق فرموده از جهت ذات و مقدار، عبث و جزاف نيست مقدّرى كه بگل نكهت و بگل جان داد بهر كه هر چه سزا ديد حكمتش آن داد عذاب كفّار هم از اين قبيل است كه بمقدار استحقاق آنها خواهد بود و قمى ره نقل فرموده كه از براى آن وقت و اجل و مدّت است و از بعضى از روايات استفاده ميشود كه اين آيات از انّ المجرمين تا اينجا در شأن طايفه قدريّه كه مجوس اين امّتند و خواستند خدا را بعدل توصيف نمايند از سلطنت اخراج نموده‌اند نازل شده و ظاهرا آنها كسانى هستند كه ميگويند امور خلق بتدبير آنها است نه تقدير خدا و نيست فرمان حق مگر يك امر كن يعنى يك اراده وجود كه فورا موجود ميشود و براى تصوير سهولت و فوريّت آن در ذهن فرموده مانند يك نظر افكندن بچيزى با سرعت و الّا امر از آن بالاتر است چون بصرف اراده وجود پيدا ميكند و چيز ديگرى لازم ندارد و لذا در جاى ديگر فرموده و ما امر الساعة الا كلمح البصر او هو اقرب يعنى نيست كار قيامت مگر مانند يك چشم بهم زدن بلكه آن كمتر است اگر بخواهد خداوند برپا نمايد آنرا و بعضى از مفسّرين اينجا هم گفته‌اند مراد امر قيامت است و باز خداوند بكفّار مكّه فرموده كه ما بتحقيق هلاك نموديم پيروان و امثال شما را در كفر و شرك پس هنوز شما متذكّر نشديد كه پيرامون اين اعمال نگرديد و بدانيد كه آنچه را سابقين شما بجا آوردند از كفر و شرك و الحاد و لجاج و عناد در نامه‌هاى اعمال آنها مكتوب و محفوظ است و هر كار خوب و بدى كوچك باشد يا بزرگ از هر كس صادر شده باشد از اولين و آخرين مضبوط و محصى و مسطور شده براى مجازات در دار جزا و اهل
جلد 5 صفحه 109
تقوى و پرهيزكارى در بهشتها كنار نهرهاى جارى در جايگاهيكه جز راستى و درستى و صدق و صفا در آن نباشد در جوار رحمت پادشاه صاحب اقتدارى كه عقول از معرفت آن عاجزند شادكام و مقضى المرام ميباشند و افراد نهر بملاحظه دلالت آن بر جنس و عدم احتياج آن بجمع و مراعات فواصل است در ثواب الاعمال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره اقتربت الساعه را بخواند خداوند او را از قبرش بيرون ميآورد و بر ناقه‌اى از ناقه‌هاى بهشتى سوار ميفرمايد و لابد ببهشت ميرود و الحمد للّه رب العالمين.
جلد 5 صفحه 110
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
أَ كُفّارُكُم خَيرٌ مِن أُولئِكُم أَم لَكُم بَراءَةٌ فِي الزُّبُرِ (43)
آيا كفّار شما بهتر هستند از اينکه كفّار امم سابقه يا اينكه براي شما بيزاري از اينکه نوع عذابها در كتب آسماني نوشته شده.
أَ كُفّارُكُم خطاب بجميع مشركين و يهود و نصاري و ساير طبقات كفار که اسلام اختيار نكردند و تكذيب رسالت حضرت خاتم را نمودند، يعني شماها که كافر شديد و ايمان نياورديد.
خَيرٌ مِن أُولئِكُم اشاره بكفّار امم ماضيه قوم نوح و عاد و ثمود و اصحاب مدين و فرعونيان که بانحاء عذابها هلاك شدند با اينكه قوّت و قدرت و مكنت و ثروت و جمعيت آنها بيشتر از شما بود شما چه امتيازي داريد بترسيد که مورد اينکه گونه عذابها خواهيد شد.
أَم لَكُم بَراءَةٌ فِي الزُّبُرِ كدام كتابي و كدام پيغمبري بشما خبر داده که شما از اينکه گونه عذابها مصون و محفوظيد.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 43)- بعد از بیان داستان اقوام پیشین و عذاب و کیفر امتهای سرکش و مجرم، در این آیه مشرکان مکّه را مخاطب ساخته می‌گوید: «آیا کفار شما بهتر از آنانند یا برای شما امان نامه‌ای در کتب آسمانی نازل شده است» (أَ کُفَّارُکُمْ خَیْرٌ مِنْ أُولئِکُمْ أَمْ لَکُمْ بَراءَةٌ فِی الزُّبُرِ).
میان شما و قوم فرعون و قوم نوح و لوط و ثمود چه تفاوتی است؟ اگر آنها به خاطر کفر و طغیان و ظلم و گناه گرفتار طوفانها و زلزله‌ها و صاعقه‌ها شدند چه دلیلی دارد که شما به چنین سرنوشتی مبتلا نشوید؟!
نکات آیه
۱ - کافران هر عصر، در معرض عذاب الهى بدون هیچ امتیاز بر پیشینیان خود (أکفّارکم خیر من أُولئکم)
۲ - مشرکان عصر پیامبر، در پلیدى و استحقاق عذاب، همچون کافران هلاک شده پیشین (قوم هاى عاد، ثمود، لوط و فرعونیان) (أکفّارکم خیر من أُولئکم)
۳ - هشدار خداوند به کافران، نسبت به نداشتن گواه آسمانى بر آزادى مطلق از مسؤولیت و مؤاخذه (أم لکم براءة فى الزّبر)
۴ - کافران در نهاد خویش، گرفتار خودبینى و احساس امنیت دروغین * (أم لکم براءة فى الزّبر) از پرسش انکار آمیز خداوند، چنین استفاده مى شود که کافران - دانسته یا ندانسته - امتیازى براى خویش مى پنداشتند تا خود را در گرایش به کفر، محق جلوه دهند.
۵ - اقتدار و شکوه تمدن هاى گذشته تاریخ، بى تأثیر در پیشگیرى از عذاب الهى از آنان (أکفّارکم خیر من أُولئکم) تعبیر «أکفّارکم خیر...» تعریض بدان دارد که اقوام پیشین، به رغم اقتدار مادى شان، نابود شدند و شکوه و قدرت آنان نتوانست از عذاب الهى در حق آنان، جلوگیرى کند; شما (کافران) که جاى خود دارید.
موضوعات مرتبط
- اقوام پیشین: بى تأثیرى قدرت اقوام پیشین ۵; پلیدى اقوام پیشین ۲; تاریخ اقوام پیشین ۲; تمدن اقوام پیشین ۵; عذاب اقوام پیشین ۵
- خدا: عذابهاى خدا ۱; هشدارهاى خدا ۳
- عذاب: اهل عذاب ۱، ۲
- کافران: احساس مصونیت کافران ۴; تکبر کافران ۴; عذاب کافران ۱; گواه آسمانى کافران ۳; مؤاخذه کافران ۳; مسؤولیت کافران ۳; هشدار به کافران ۳; هماهنگى کافران ۲
- مشرکان: پلیدى مشرکان صدراسلام ۲
منابع
