القمر ٤١
| کپی متن آیه |
|---|
| وَ لَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ |
ترجمه
| القمر ٤٠ | آیه ٤١ | القمر ٤٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«النُّذُرُ»: (نگا: قمر / و و و ). «آلَ فِرْعَوْنَ»: خاندان و بستگان و همه پیروان فرعون.
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر
- بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع»
- توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع»
- معناى آسان کردن قرآن براى ذكر
- بيان كيفيت عذاب قوم عاد
- ۱ سعادت و نحوست ايام، از نظر عقل، قرآن و سنّت
- سعادت و نحوست، در آيات قرآن كريم
- سعادت و نحوست، در روايات
- برخی از احاديث ائمّه «ع» كه بر عدم نحوست ذاتى زمان دلالت مى كند
- رواج عقيده به سعادت و نحوست ايام، در بين اهل سنّت
- ۲ سعادت و نحوست كواكب
- اقوال منجمين درباره ارتباط كواكب با حوادث زمينى
- اقسام رواياتى كه در اين باره وارد شده اند
- بررسی روايات وارده در بارۀ سعد و نحس بودن بعضى كواكب
- ۳ تفأل خوب و بد
- امورى كه در نظر عامۀ مردم، شوم و نحس است
- مقصود از تكذيب قوم ثمود به «نُذُر»
- ناقه صالح و آزمايش الهى قوم ثمود
- سرگذشت قوم لوط و عذابى كه دامنگيرشان شد
- بحث روایتی: (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته)
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَقَدْ جاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ «41» كَذَّبُوا بِآياتِنا كُلِّها فَأَخَذْناهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُقْتَدِرٍ «42»
و همانا هشدار دهندگان به سراغ فرعونيان آمدند. (امّا آنان) همه‌ى معجزات ما را تكذيب كردند، پس ما آنان را همچون گرفتن مقتدرى نفوذناپذير (به قهر) گرفتيم.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لَقَدْ جاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ (41)
قصه 5: قوم فرعون.
وَ لَقَدْ جاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ: و هر آينه بتحقيق آمد به فرعون و قوم او كه تابع او بودند در كيش و قرابت، ترسانيدن از عذاب يا رسولان ترساننده، يعنى حضرت موسى و هارون عليهما السّلام؛ و چون تكذيب يك پيغمبر، تكذيب تمام انبياء باشد، پس در واقع تمام انبياء را تكذيب نمودند به سبب اتحاد دعوت به توحيد. يا مراد به نذر آيات نه گانه حضرت موسى عليه السّلام باشد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (32) كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33) إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ حاصِباً إِلاَّ آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ بِسَحَرٍ (34) نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنا كَذلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ (35) وَ لَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنا فَتَمارَوْا بِالنُّذُرِ (36)
وَ لَقَدْ راوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذابِي وَ نُذُرِ (37) وَ لَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذابٌ مُسْتَقِرٌّ (38) فَذُوقُوا عَذابِي وَ نُذُرِ (39) وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (40) وَ لَقَدْ جاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ (41)
كَذَّبُوا بِآياتِنا كُلِّها فَأَخَذْناهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُقْتَدِرٍ (42)
ترجمه
و بتحقيق آسان نموديم قرآن را براى پند گرفتن پس آيا پند گيرنده‌اى هست
تكذيب كردند قوم لوط بيم دهندگان را
همانا ما فرستاديم بر آنها باد ريزنده سنگ‌ريزه را مگر كسان لوط كه نجات داديمشان سحرگاه
براى نعمت دادن از قبل خودمان اين چنين پاداش ميدهيم كسى را كه شكرگزارى نمود
و بتحقيق ترساند آنها را از گرفتن ما آنانرا بعذاب پس تشكيك و ترديد نمودند در بيم‌دهندگان
و بتحقيق خواستند از او كام گرفتن از ميهمانانش را پس محو كرديم چشمهاشان را پس بچشيد عذاب من و بيم دادن مرا
و بتحقيق وارد شد بر آنها در اول روز عذابى برقرار
پس بچشيد عذاب و بيم دادن مرا
و بتحقيق آسان نموديم قرآن را براى پند پس آيا پندگيرنده‌اى هست
و بتحقيق آمدند آل فرعون را بيم‌دهندگان
تكذيب كردند نشانه‌هاى قدرت ما را بتمامى پس گرفتيمشان مانند گرفتن توانائى با اقتدار.
تفسير
نكته تكرار آيه اولى در آيات سابقه گذشت و قوم لوط پيغمبر هم تكذيب نمودند بنوبه خود پيغمبران خدا را كه منذرين مردم از عذاب اويند بتقريبى كه ذكر شد قبلا يا انذار الهى را اگر نذر مصدر باشد و اينجا آن معنى آكد است چون حضرت لوط ظاهرا از طرف حضرت ابراهيم عليه السّلام هم مبعوث بوده و تكذيب او تكذيب آنحضرت هم محسوب ميشود و تكذيب آن حضرت چون پايه گذار توحيد در عالم بوده مسلّما تكذيب تمام اتباع و مروّجين آن مسلك است و خداوند علاوه بر آنكه قراء آنها را زير و زبر فرمود بباديكه سنگ‌ريزه بر سر
جلد 5 صفحه 106
آنها ميزد معذّب نمود و حضرت لوط و دو دختر او را نجات داد از آن عذاب در سحرگاه براى انعام بايشان و پاداش شكر نعمتى كه بجا آورده بودند و اين اختصاص بآنها ندارد خداوند هر شاكر نعمتى را جزاى خير ميدهد و آن حضرت قبلا آنها را از مؤاخذه و انتقام الهى و عذاب ناگهانى او ترسانده بود ولى آنها تشكيك و ترديد نموده يا مجادله بباطل با آن حضرت كرده بودند و اخيرا بى‌شرمى را از حدّ گذرانده ميخواستند با ملائكه‌ئى كه بصورت جوانان نيكو منظر در آمده بودند و ميهمان حضرت شده بودند عمل بدى انجام دهند پس جبرئيل كه يكى از آنها بود باشاره يا مشتى سنگ‌ريزه همه را كور كرد و شرح اين قصه در سوره هود گذشت و خداوند باقتضاء حال يا لسان ملائكه بآنها فرمود پس بچشيد عذاب مرا در نتيجه انذارات من و بتحقيق نازل شد صبح بر آنها اوّل وقت عذابى كه باقى و برقرار بود تا همه مردند و بجهنّم رفتند و فيض ره در اينمقام فرموده تكرار اين آيات بعد از هر قصه‌اى براى اشعار بآنست كه تكذيب هر پيغمبرى مقتضى نزول عذاب و استماع هر قصه‌اى مستدعى تذكّر و اتّعاظ است و براى اعاده آگاه نمودن و بيدار كردن است تا غلبه ننمايد بر آنها سهو و غفلت و همچنين است تكرار قول خداوند فبأى آلاء ربّكما تكذّبان و ويل للمكذّبين و مانند آن دو و خداوند فرعون و فرعونيان را بانذار يا انذاراتى تهديد فرمود بتوسط حضرت موسى و آنها آيات الهى و معجزات متعدّد آنحضرت را كه مكرّر بيان شده بكلّى منكر شدند و تكذيب نمودند تمامى را و خداوند گرفت آنها را بكيفر اعمالشان مانند گرفتن شخص تواناى غالب قادر مقتدرى كه كسى از دست او رهائى ندارد و او هر چه بخواهد ميكند و تفصيل اين واقعه در سوره بقره و غيرها گذشته است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لَقَد جاءَ آلَ فِرعَون‌َ النُّذُرُ (41)
و هر آينه بتحقيق آمد آل فرعون را انذارها که خطاب رسيد بموسي اذهَب إِلي فِرعَون‌َ إِنَّه‌ُ طَغي طه آيه 25 و شرح ارسال موسي را بر فرعون و قوم او را در بسياري از سوره قرآن بيان فرموده در سوره اعراف مي‌فرمايد: ثُم‌َّ بَعَثنا مِن بَعدِهِم مُوسي بِآياتِنا إِلي فِرعَون‌َ وَ مَلَائِه‌ِ الي قوله تعالي فَأَغرَقناهُم فِي اليَم‌ِّ بِأَنَّهُم كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنها غافِلِين‌َ آيه 101 الي آيه 132 در سوره طه از آيه مذكوره الي قوله فَغَشِيَهُم مِن‌َ اليَم‌ِّ ما غَشِيَهُم آيه 81 در سوره شعراء مي‌فرمايد: وَ إِذ نادي رَبُّك‌َ مُوسي أَن‌ِ ائت‌ِ القَوم‌َ الظّالِمِين‌َ الي قوله تعالي: ثُم‌َّ أَغرَقنا بَعدُ الباقِين‌َ آيه 9 الي آيه 66 در سوره نمل قوله تعالي:قال‌‌به فِي تِسع‌ِ آيات‌ٍ إِلي فِرعَون‌َ وَ قَومِه‌ِ الي قوله: فَانظُر كَيف‌َ كان‌َ عاقِبَةُ المُفسِدِين‌َ آيه 12 الي 14 در سوره قصص قوله تعالي: فَذانِك‌َ بُرهانان‌ِ مِن رَبِّك‌َ إِلي فِرعَون‌َ وَ مَلَائِه‌ِ الي قوله تعالي: فَانظُر كَيف‌َ كان‌َ عاقِبَةُ الظّالِمِين‌َ آيه 32 الي 40 و غير اينها از سور قرآن مجيد و آنچه حدّ استعداد ما بود شرح و تفسير نموديم.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 41)- آیا شما از اقوام گذشته برترید؟! پنجمین و آخرین قومی که در این سلسله آیات به آنان اشاره می‌شود قوم فرعون است، ولی از آنجا که سرگذشت این قوم بطور مشروح در سوره‌های مختلف قرآن آمده در اینجا تنها اشاره کوتاه و فشرده‌ای به داستان عبرت انگیز آنها شده است.
می‌فرماید: «و (همچنین) انذارها و هشدارها (یکی پس از دیگری) به سراغ آل فرعون آمد» (وَ لَقَدْ جاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ).
منظور از «آل فرعون» تنها خاندان و بستگان او نیست، بلکه پیروان او را بطور عموم شامل می‌شود.
نکات آیه
۱ - فرعونیان، مورد هشدارهاى مکرر الهى (و لقد جاء ءال فرعون النّذر) «نذر» جمع «نذیر» است. «نذیر» بر دو معنا اطلاق مى شود: «انذار» و «منذر». در این آیه، معناى اول اراده شده است.
۲ - ارائه آیات و معجزات متعدد به آل فرعون (و لقد جاء ءال فرعون النّذر) مراد از انذارها به قرینه آیه بعد، مى تواند معجزات هشداردهنده باشد; نه صرف انذارهاى قولى.
۳ - خاندان فرعون، محور اصلى حق ستیزى و مخالفت با وحى، در جامعه خویش (و لقد جاء ءال فرعون النّذر) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که در آیات گذشته، در مقام بیان سرگذشت حق ستیزان، نام اقوام آمده است; اما در این آیه مخالفان حق با عنوان «آل فرعون» مطرح شده اند.
موضوعات مرتبط
- آل فرعون: ارائه آیات خدا به آل فرعون ۲; حق ستیزى آل فرعون ۳
- خدا: انذارهاى خدا ۱
- فرعونیان: انذار فرعونیان ۱
- معجزه: ارائه معجزه ۲
منابع
